Welkom in mijn wazige wereld

Zo dat heb ik ook weer gehad. Mijn hartje is getest op het doorstaan van zenuwen en stress. Geslaagd met vlag en wimpel! Afgelopen maandag was het nog één keer doorbijten (wat mij betreft nu de laatste keer!). Om tien voor negen moest ik mij melden op de mammapoli. Afgelopen vrijdag hadden ze mij verzocht terug te komen om zo een duidelijker beeld te krijgen in de drie tests die ze hadden uitgevoerd. De foto en de echo sloten op elkaar aan, maar de minder geslaagde punctie niet. Het verzoek was dan ook een nieuwe punctie uit te laten voeren om zeker te zijn. Toen ik dat telefoontje kreeg sloeg de angst mij wel even om het hart, maar dat gevoel heb ik wel goed onder controle gekregen gedurende het weekend. Zo hebben jullie wel kunnen lezen in mijn vorige verslag.

Maandagochtend was het zover en ik was stipt op tijd aanwezig. Eerst wilde ze even zeker weten of er geen veranderingen hadden plaats gevonden en vervolgens kon ik door naar de afdeling radiologie alwaar ze middels een echo de punctie af zouden nemen. De details zal ik jullie besparen, maar ook deze punctie was alles behalve een pretje te noemen. Nadat ze de cellen hadden weggenomen, ging de arts de cellen bekijken. Conclusie, niet voldoende cellen dus er volgde nog een punctie! Heel fijn, of twee puncties in een korte tijd niet voldoende waren, maken ze er met het zelfde gemak drie keer is scheepsrecht van! Gelukkig was deze arts toch iets bekwamer in het aanprikken van het bultje dan zijn collega, dus zat het leed er snel op. Dan komt het wachten, de voorspelling was een uur, realiteit was anderhalf uur. Eigenlijk overtuigd dat er niets aan de hand was, ging toch met een tikkeltje sponzige knieën de spreekkamer in. Eenmaal binnen houden ze de spanning er niet lang in en vertelde me direct dat het beeld van de punctie nu volledig aansloot bij de bevindingen van de foto’s en de echo! Yes, niets aan het handje. Een onschuldig bultje verder niets. Ik heb de spreekkamerdeur dicht getrokken met het gevoel van die zien mij hier niet meer terug!! Opgelucht en heel blij maar zeker ook weer een last van mijn schouders!

Nu is het afgelopen met alle gekke dingen en de tegenslagen. Mocht er zich toch nog iets in die trant willen aandienen dan kan die zich voorbereiden op een enorme trap de hoek in. Ik ben namelijk helemaal klaar met tegenslagen en ellende, vanaf nu gaan we alleen nog maar leuke, spannende, ontspannende en positieve dingen meemaken! Tjakkaa