Welkom in mijn wazige wereld

Het Nederlands elftal moet vanavond de kwartfinale voetballen. Vandaag is het officieel zomer. Ik ben best aan het genieten van allerlei dingen. Maar de pijnlijke realiteit van wat er gebeurt is, spookt de laatste tijd vaker door mijn hoofd. Ik ga Herman steeds meer missen en steeds vaker dwalen mijn gedachten naar hem af. Ik kan allerlei redenen bedenken. Er zijn ook vast genoeg lezers die nu voorzichtig roepen, zie je wel, ik heb het je toch gezegd! Geloof me dan trek ik argeloos mijn schouders op en zeg ik lekker eigenwijs, ja….en? Ik wist zelf ook dat dit moment eraan stond te komen. Sterker nog ik had zelfs kunnen voorspellen dat het ongeveer nu wel zou zijn! Niet zo vreemd natuurlijk, een half jaar als een stoomlocomotief door denderen en dan ineens is het rustiger. Ja dan gaat je denkertje zijn werk doen, zelfs bij blonde vrouwen werkt dat zo J

Niet dat ik nu niets meer te doen heb, maar de race tussen de panden is toch wel een zware belasting geweest. Nu gaan we ons concentreren op de opening en de lancering van ons nieuwe CRM pakket.

Privé is het ook wel een pittig maandje. Hermans verjaardag hebben we net achter de rug. Alex verjaardag staat voor de deur en haar eerste officiële schooldag staat ook klaar. Het laat zich raden welke gedachten ik daar allemaal bij krijg. Alleen met haar aan mijn hand liep ik afgelopen donderdag naar haar nieuwe school. Het was tijd om te wennen en haar nieuwe jufrouw te ontmoeten. Alex vrolijk huppelend en ik toch wel en keer slikken. Dat vrolijke snuitje waar alleen ik op dat moment van kon genieten. Het trotse gevoel, de realisatie dat onze tuttebol nu ineens groter wordt. Maar meer nog gewoon omdat Herm er niet bij was om te zien! Alex heeft daar niets van gemerkt. Ze was erg in haar nopjes en heeft meteen al vriendinnetjes gemaakt. Volgende week gaat ze nog een ochtend wennen en de week erna gaat ze nog twee weken meedraaien tot de vakantie begint!

Ook mijn verjaardag is er bijna, maar die gaan we even heeeeeel stilletjes voorbij laten glippen. Sterker nog, ik denk dat ik het zo kan regelen dat ik gewoon weg ben. Mijn moeder is zo lief om een week lang voor de kinderen en het huisje te zorgen, zodat ik een week lang kan gaan genieten van zon, zee en rust. Een weekje bijtanken en even tot mezelf komen. Super stoer, only the lonely, de confrontatie met mezelf opzoeken. Haha als ik dat zo terug lees is het best een hele stoere actie. Natuurlijk heb ik bedacht om iemand mee te vragen, maar op mijn leeftijd heb je niet zoveel vrienden en vriendinnen die zo maar out of the blue hun spullen kunnen pakken om mee te gaan. Dus is alleen gaan dan een logisch gevolg! De week na mijn verjaardag staat in de planning, dus een dagje eerder is dan ook redelijk simpel te regelen……

Er zijn ook nog meer leuke dingen in het verschiet, zeker de komende weekenden. Volgende week een dagje met Petra en Ron weg……waarheen??? Surprise!!! Dan is Alex jarig en de week erna is helemaal hilarisch, dan gaan Yvon en ik op een Dance Event zeemeermin spelen! Ik zie ons al helemaal zitten, in ons meerminnen staartje met de schelpjes voorgebonden, bellen blazend, proestend van het lachen, de gasten welkom heten. En dan maar hopen dat er geen griezelige mannen achter ons aankomen! Het lijkt me toch niet echt handig om, met de voetjes bij elkaar gebonden, al “zaklopend”, een weg door een menigte te moeten banen om die engerds zo te moeten ontlopen. Alhoewel dit plaatje me toch wel erg hard aan het lachen maakt…….

De week daarna is het tijd voor Dance Valley!! Yes!! En het weekend daarna ga ik dus op vakantie!!!

Zo heb ik op een leuke manier, ieder weekend van een feestje voorzien, zo kan ik wel even volhouden…..