Welkom in mijn wazige wereld

Het is Pasen. Dagen van gezelligheid, eieren zoeken, familiebezoekjes en lekker luieren in huis en de races. Vroeger was eerste paasdag voor ons altijd een luier en hang dag. Uitrusten want op tweede paasdag waren wij standaard op Zandvoort te vinden. De start van het raceseizoen en de start van een seizoen met vrienden, een geweldig team, gezelligheid en weekenden vol lol! Ik kan me bijna nog iedere paasrace herinneren. De allereerste waren bij ons team, daarna als medewerker van de NAV en daarna weer terug bij ons superteam. Soms hadden we prima lente weer, andere keren hadden we stortregen en één keer was het zelfs snikheet en 25 gaden. Maar altijd hadden we veel plezier en was het enorm gezellig. Ons team heeft ons altijd enorm in de watten gelegd en we waren er altijd thuis. Zelfs Alex huppelde op die dagen altijd intens gelukkig over de paddock. Samen met pappa rennen door de duinen, ijsjes en frietjes eten, maar vooral altijd samen lol maken. Dit weekend is het ook weer de start van het raceseizoen, ook dit jaar sponsoren we weer ons team. Alleen doen we het dit jaar anders. Net als alles de laatste maanden, anders…. We kijken uit naar de geplande races en we hebben er erg veel zin in!

Ook deze paasdagen staan voor mij in het teken van lente. Alhoewel, ik was vanmorgen met de honden buiten en het was enorm koud. Nu als ik naar buiten kijk en zie de sneeuw langs het raam dwarrelen. Goed we zullen maar zeggen dat lente een gevoel en belevenis tussen de oren is dit jaar. Ik ben dan ook gisteren begonnen aan de grote lente schoonmaak. Juist nu was daar een uitgelezen weekend voor. Begonnen bij de zolder. Voor Ludo’s geboorte hadden we de zolder helemaal opgeknapt, maar toen onze mini man er was is alle rommel van zijn kamertje naar de zolder verhuisd. Resultaat een heuse atletiekbaan. Je kon er hordelopen, poolstok hoogspringen, hinkstap verspringen en zelfs trampoline springen. Mijn hemel wat kan een mens in 9 jaar een enorme berg troep verzamelen. Ondertussen ben ik al een bijna een achtertuin vol aan bende en hoofd vol herinneringen verder! En nog ben ik niet klaar. Nog steeds een enorme berg dozen door te worstelen met foto’s, boeken en andere emotionele dingen. Tja dan kijk ik weer even naar buiten en denk, toepasselijk! Dwarrelende sneeuw en donkere wolken.

Ik ben aan de schoonmaak begonnen omdat ik hier weg wil. Nieuwe start met de zaak, dus waarom geen nieuwe start voor ons drietjes. Samen met mijn toppertjes een nieuw leven beginnen. Na alle gedoe van de laatste maanden is dat echt iets waar we aan toe zijn. Want als ik terug kijk naar de afgelopen tijd ben ik wel op een ongelofelijke harde en soms pijnlijke manier geconfronteerd met mensen om mij heen. Zo ben ik er achter gekomen op wie ik kan bouwen en wie ik kan vertrouwen. Ik weet nu wie mijn vrienden zijn. Ik weet dat mensen soms achterlijke verhalen vertellen om hun eigen aannames kompleet te maken. Dat hulp inderdaad uit onverwachte hoek komt. En eigenlijk dat je vooral jezelf moet blijven, jezelf vertrouwen en in jezelf moet blijven geloven. Zeker wanneer er stoorzenders om je heen lopen die proberen je uit het veld te slaan, al hebben ze vaak geen idee waar ze nu feitelijk mee bezig zijn! Dat soort mensen heb ik dus echt serieus medelijden mee. Je zal toch maar zo’n stakker zijn die in het duister tast, en het zelf niet eens doorhebben……. Jezelf steeds afvragen, als je voor de zoveelste keer je neus stoot, hoe dat nu toch komt! De reden waarom mensen zulke dingen doen, daar kan ik alleen naar gissen. Misschien zijn te kortzichtig, of doen ze het uit eigenbelang, misschien zijn zelfs jaloers! Ik weet het niet. Ik ben in ieder geval klaar met dat soort mensen en heb besloten daar geen negatieve energie meer in te steken! Ik ben positief, ga een mooie toekomst tegemoet en samen met de kinderen er een absoluut feest, en een gelukkig leven van maken. Met zijn drieën zijn wij sterk en met de hulp van de juiste mensen, kan niemand ons meer uit het veld slaan!

Allemaal een super gezellig en warm Pasen toegewenst!