Welkom in mijn wazige wereld

Vandaag was het een bijzondere dag, in alle opzichten. Vanmorgen om 10 uur hadden we een afspraak in het nieuwe huis….nu vallen er een aantal lezers van hun stoel! Ja, ik heb een nieuw huis gekocht en ga dus van het oude adres vertrekken. Weg uit een buurt vol van nieuwsgierigheid en achter gordijnen glurende buren, weg uit een straat waar we met veel plezier 9 jaar hebben gewoond, afscheid nemen van een huis waar heel veel is gebeurd. Het huis waar we zijn getrouwd, waar allebei onze kinderen zijn geboren, maar ook het huis waar ik van Herman afscheid heb moeten nemen. Dat huis waar ik de laatste tijd met heel veel gemengde gevoelens heb gewoond. Dat huis, ga ik dus verlaten. Een nieuw leven waarin alles is veranderd, een bedrijf om te runnen, in een prachtig nieuw pand, maar nu dus ook in een nieuw huis. Een verse mooie nieuwe start op een nieuwe locatie!

Vandaag was dus de dag van de overdracht Om 10 uur dus eerst op het nieuwe adres en daarna om 11 uur bij de notaris. Geweldig!! Wat voel ik me nu een enorme groot grond bezitter met twee huizen.

Na de overdracht zijn we het sanitair voor de nieuwe badkamer gaan bestellen. In het nieuwe huis komt een nieuwe badkamer en een extra kamer op de tweede verdieping De rest van het huis heeft het gebruikelijke onderhoud nodig. Behangen, stuken, verven en de vloeren moeten onder handen worden genomen. Al met al zeker een week of 8 verbouwen en klussen.

Toen we thuis kwamen had ik contact met de dierenkliniek over Asaay. Het ging de laatste dagen slecht met haar, ze deed steeds agressiever en ging de meest debiele dingen opeten, inclusief mijn vingers als ik haar de medicijnen of water wilde geven. Om 16 uur moesten we bij de kliniek zijn. Daar aangekomen was er geen weg meer terug. De tumor die Asaay had was in een ver gevorderd stadium en was de meest kwaadaardige vorm die een beest kan hebben. We hebben ook van Asaay afscheid moeten nemen. Ze heeft gevochten tot het laatste moment. Haar eerste prikje om haar kalm en slaperig te krijgen, wist ze goed tegen te houden, maar bij het tweede prikje ging ze uiteindelijk rustig slapen. Daarna heeft ze haar narcose prik gehad en sliep ze heel rustig in! En dan sta je daar, met rood doorlopen ogen en tranen die in grote druppels over mijn wangen vloeien. Mijn gezicht diep begraven in de heerlijke witte vacht. Mijn scheetje die op commando kon praten, de enige Husky in de verre omtrek die wel luisterde en los kon lopen. De heerlijke troel waarvan ik haar vacht in de zomer zo vervloekte omdat die meer op de grond en op mijn kleren zat dan op de hond zelf. Godver wat is het toch enorm klote om één van je beesten weg te moeten brengen.

Toen we thuis kwamen hebben we Alex verteld dat Asaay nu ook in de hemel is. Bij pappa! Alex is boos! Ondanks het feit dat ze het voor pappa fijn vindt dat hij nu ook een hondje heeft om mee te spelen, vindt ze het niet eerlijk dat zij Asaay nu moet missen. Gelukkig was haar verdriet weer even over toen we naar het nieuwe huis gingen en ze haar nieuwe slaapkamer mocht uitzoeken. Haar gezicht klaarde direct op en ze heeft heerlijk door het huis lopen rennen en liet vol trots aan opa en oma zien welke kamer van haar wordt. Toen we net thuis kwamen was ze nog steeds erg blij met ons nieuwe mooie huis maar vooral met haar nieuwe kamertje. Nog wel even een paar dikke tranen omdat ze Asaay miste. En bij het slapen gaan heeft ze nog even heel stilletjes uit het raam gekeken en zei ze heel schattig: ”Pappa, veel plezier met Asaay en slaap lekker!”

Morgen…..hahaha ja dat is ook een leuke. Een heleboel mensen weten het al en ik maak er ook geen geheim van. Morgen ga ik onder het mes. Ruim 16 jaar geleden heb ik een borstverkleinende operatie gehad. Jammer dat in die tijd zulke operaties met iets minder zorg werden uitgevoerd dan tegenwoordig. Eindresultaat een niet zo’n mooie voorgevel. En ja, wanneer je dan ook nog eens twee zwangerschappen hebt gehad is er van iedere vorm van mooie borst partij niets meer terug te vinden. Dus we gaan de voorgevel eens knap laten renoveren! En na alle jaren van ergernis wanneer ik in de spiegel keek ga ik met bijzonder veel plezier morgen naar de kliniek! Spannend maar vooral erg leuk!