Welkom in mijn wazige wereld

Iedereen kent het. Overal waar je komt, kijkt en luistert wordt je geconfronteerd met reclame. Tussen de uitzendingen van je favoriete programma, in tijdschriften, de krant, op de radio, maar ook in je brievenbus en zelfs aan de telefoon. Of je er nu op zit te wachten of niet. Als je de mensen het eerlijk zou vragen, zit eigenlijk niemand er op te wachten. Het wordt meestal als onprettig of opdringerig ervaren. Toch is het een geweldige manier om een boodschap over te brengen. Sterker nog dat is waar reclame voor staat, “het overbrengen van een boodschap”. Maar telemarketingbureaus zijn toch wel het meest tenen krommend. Iedereen heeft zo’n gruwelijke hekel aan die lui dat ik het heel onbegrijpelijk vind dat iemand überhaupt voor zo’n bureau zou willen werken.

Het zal niemand ontgaan zijn dat in ons huis er het één en ander is gebeurt waardoor we wat gevoeliger op bepaalde dingen zullen reageren. Ook zal er wel heftiger of misschien zelfs overdreven worden gereageerd op bepaalde situaties. Zo heb ik de afgelopen twee maanden het genoegen gehad om 4 keer een telemarketingbureau voor de verkoop van uitvaartverzekeringen (waarvan twee maal met dezelfde opdrachtgever) aan de telefoon te krijgen. “Goedenavond mevrouw, mag ik u een paar vragen stellen? Mevrouw hoe is het bij u in huis met de uitvaartverzekeringen gesteld? Ik heb namelijk begrepen dat u dit jaar gezinsuitbreiding hebt gehad!” Zucht…… Sorry zeg ik maar u belt wel op een heel erg ongelukkig moment. En vervolgens zegt deze dame, “tja, dat kan ik door de telefoon natuurlijk ook niet zien.” En hangt op. Nee trut, ik snap ook wel dat jij dat niet kan zien, maar als die opdrachtgever van jou nu eens net zo scherp was met het uitzoeken waar er mensen zijn overleden zoals ze dat ook bij de geboorte van kinderen doen, had je mij niet hoeven bellen, voor de tweede keer!!! Deze bureaus werken met een belscript dat weet ik, maar wie schrijft die scripts en kan iemand ze eens een passende draai om de oren geven! Herman maakte er altijd een sport van om de telemarketing dames klem te lullen. Op zo’n manier antwoord geven dat ze geen vervolg regel in hun belscript kunnen vinden en je ze letterlijk op hun stoel hoort draaikonten van ongemak, dat was altijd erg lollig om aan te horen.

Afgelopen vrijdag was ik bij Michel, de begrafenisondernemer die mij heeft begeleid. Ik was even bij hem om de bedankkaartjes te regelen en hij stopte nog een brief in mijn handen. Naar aanleiding van onze rouwadvertentie komen er dan ook poststukken bij hem terecht. Ik kijk naar de envelop en zie dat deze van een meneer H. van W. is. Ken ik niet. Ik loop naar buiten en ben toch wel nieuwsgierig en maak de brief in de auto al open. Deze meneer is een 82 jarige heer die mij noch Herman heeft gekend maar ons wel zijn oprechte deelneming wil betuigen. Erg aardig dacht ik nog. Maar als ik dan verder lees valt mijn mond toch weer open. Deze meneer schrijft op 3 kantjes een enorme reclameboodschap voor de Jehova getuigen en de bijbel! Met in iedere zin ongeveer 5 keer het woord Jehova en het woord bijbel. De meneer hoopt dat zijn brief zal bijdragen mijn verdriet te verzachten en raad mij streng aan om de bijgesloten lectuur aandachtig te lezen! Ineens moest ik denken aan de tijd dat deze mensen nog hun voet tussen de deur plaatsen om hun boodschap verder te kunnen vertellen. Deze man moet, in mijn ogen, zo’n enorme bikkel zijn geweest. Waarschijnlijk in het verleden iets te vaak met zijn voet tussen de deur geklemd gezeten en daardoor nu zo slecht ter been is dat hij geen andere optie meer heeft dan de nabestaande van rouwadvertenties persoonlijk aan te schrijven en deze van ongevraagde reclameboodschap te voorzien.

Dit zijn in mijn ogen twee hele vervelende manieren van reclame op wel op heel ongepaste manier of moment. Maar voor ik nu een draai om de oren krijg van een vriend marketingadviseur wil ik ook de positieve kant van reclame benadrukken. Het kunnen bijzonder grappige filmpjes zijn, of geestige en pakkende teksten in bijvoorbeeld een tijdschrift. Het doel om de naam van een bedrijf of het betreffende product onder de aandacht te brengen is absoluut een kunst en wanneer juist bedreven, een lust voor ieder zintuig. Maar ik blijf van mening dat sommige bedrijven echt letterlijk over lijken gaan om hun boodschap over te brengen.