Welkom in mijn wazige wereld

Afgelopen avond en nacht was weer een bijzondere hier in huize van Miltenburg. Met Ludootje ziek en ik zelf ook behoorlijk in de lappenmand ben ik de nacht bijna continu wakker doorgeworsteld. De enorme knallen zorgde ervoor dat de kids om de beurt wakker schrokken en met Ludo was er dan meteen geen land meer te bezeilen.

Verder was ik dus alleen. Bewust voor gekozen net als de andere feestdagen. Alleen 1ste kerst ben ik met de kids even bij mijn zus geweest, voor de rest ben ik bewust alleen geweest met de kinderen.

Ik moet rust vinden en gelukkig worden met de situatie zoals hij nu is, en daarbij heeft het totaal geen zin om dan weg te rennen naar familie of vrienden om zo de pijn en verdriet te ontlopen.

Voelen en alles bewust meemaken, daarmee ben ik bezig. Zoeken naar de onrust, omzetten naar rust en de huidige situatie accepteren.

Voor mijn gevoel is nu pas het eerste jaar voorbij. De decembermaand van 2007 heb ik zo verdoofd meegemaakt dat ik nu pas kan zeggen dat het mijn eerste feestdagen zonder Herman waren. En die waren niet fijn, maar ik geloof wel dat ik het begin te accepteren dat het zo is.

Ik ben het afgelopen jaar niet zo’n klein beetje met schuilen en ontkennen bezig geweest. En sluwe vos als ik ben, heb ik daar wel hele knappe projecten voor aangewent. Ok de zakelijke verhuizing was er één die al in de planning stond, maar ik had wel de keuze om het door te voeren of niet. Het volgen van een pittige managementcursus (die ik toch maar even heb doorgeschoven naar half januari) en het aankopen van mijn nieuwe huis, die eens lekker te verbouwen en daarbij ook nog eens veel zelf te doen, zijn daar dan weer wel goede voorbeelden van. Eigenlijk wist ik wel continu een project te bedenken om lekker druk bezig te blijven en door te denderen. Niet stil staan, niet nadenken en niet tot rust komen om zo te kunnen accepteren wat er nu eigenlijk allemaal is gebeurt. Lekker wegrennen en mijn kop vol in het zand.

Het erge vind ik eigenlijk wel, dat ik het afgelopen jaar keihard heb ontkent dat ik op die manier bezig was. Nou ere die ere toekomt…… jullie hadden gelijk! Het was niet een hele handige manier, maar (ja ik weet, met ‘maar’ ontkracht je al het voorafgaande) het is voor mij wel de enige manier geweest om er door te komen en er achter te komen hoe ik het misschien beter kan doen. Gelukkig heb ik ook wel iemand gehad die mij heerlijk ongezouten heeft laten inzien waar ik mee bezig was en that I will allway’s REMember!!

Voor 2009 wens ik om gelukkig te zijn, voornamelijk voor mezelf, de uitwerking daarvan is alleen maar positief naar de kinderen, die kunnen dan genieten van een blije mamma! En dat is het enige wat ik als doel heb. Met zijn drietjes een gelukkige eenheid te vormen!

En wat ik wens voor iedereen die dit leest??

Oprecht gelukkig zijn met jezelf, genieten van het leven en alle kleine dingen die erin voorkomen. Wees jezelf, open, warm en puur! Dat iedereen zich eens wat meer laat lijden door hun gevoel en daar ook naar handelt. Maar natuurlijk ook gezondheid en alles wat jullie voor jezelf wensen!