Welkom in mijn wazige wereld

We zijn met zijn alle erg druk. De maatschappij verlangt min of meer dat we 24 uur per dag bezig zijn met de dingen van de dag.  Ons werk, de boodschappen, we mogen niets vergeten en wanneer we thuis komen willen we allemaal de aandacht geven aan degene die dat zo verdienen. De kinderen en je partner. Die drukte speelt vaak ook op die momenten door het hoofd omdat we zo goed mogelijk willen presteren en omdat de maatschappij of ons werk dat van ons verwacht. Maar ook omdat we dat zelf zo willen.

Ik ben in ieder geval te vaak zo bezig. Druk met mijn werk, druk met het plannen om alles op de juiste tijden voor elkaar te krijgen. De kinderen en de zorg dat ze fris en fruitig, voorzien van natje en droogje op de crèche en op school arriveren en bij voorkeur op tijd! Dan wanneer de rust in het huis keert en de kinderen slapen, probeer ik ook nog aan de mensen die mij dierbaar zijn te denken, ze eens een sms, een hyves krabbel of een belletje te geven. Ik heb al eens eerder geschreven, nog niet zo lang geleden, dat ik dat veel te weinig doe.

Maar vanavond was ik weer eens op hyves aan het snuffelen en lezen. Ik stuit op een gadget bij Yvon waarin mijn broer schittert in de nieuwste AH commercial. Eigenlijk ben ik heel trots. Maar de relatie die ik met mijn broer heb, maakte dat ik hem ongelofelijk heb zitten plagen. Met hysterische lachbuien ben ik door de avond heen gekomen.

Ik sluit mijn laptop en stap onder de douche en mijn snappertje gaat door met wat er vanavond allemaal is gebeurt. Nog nalachend sta ik onder de waterstralen te denken. Goh….. ik bedenk me hoe afgrijselijk ik de verplichte familiebezoekjes vind, waarbij de hele goegemeente verplicht om de salontafel zit, als er iemand verjaart. (Mijn gedachte maken soms de raarste sprongen) Hoe vreselijk de verplichtingen zijn, bij sommige familieleden en hoe saai die kunnen zijn. Volgens mij heeft iedereen daar wel last van. Dan realiseer ik me wat een waanzinnige bofkont ik feitelijk ben. Ik heb namelijk een broer (met een geweldige goede smaak in partner keuze) waarmee ik niet alleen een super goede band heb, maar die ik als familielid ook nog eens tot mijn beste vrienden kan rekenen! En een vriendin die ook mijn super vriendin is! Jeetje dan ben ik echt een boffer.

De momenten waarin je realiseert hoe mooi en goed we het getroffen hebben, zijn altijd zulke mooie momenten. Je gaat er van stralen en je hele lijf wordt gevuld met een warme gloed. Je realiseert je dat de mensen om je heen eigenlijk heel kostbaar zijn, maar ook de dingen die je om je heen mag ervaren. De frisse winterwind die gepaard gaat met die prachtige blauwe lucht. Het irritante laag hangende zonnetje en de gedachte dat de lente weer in aantocht is omdat de krokussen weer volop in bloei staan. We zien het en we nemen het waar. Maar er bij stil staan en het even tot ons door laten dringen??? Meestal niet. Op die momenten zijn we te druk met autorijden om de kinderen op tijd op school te krijgen of omdat we met ons hoofd alweer op het werk zijn of andere drukke dingen. Ik blijf het proberen. Me wat vaker bewust te zijn van alle mooie dingen en gebeurtenissen die om me heen plaatsvinden . Me wat vaker uit de verplichte sleur en drukte trekken en realiseren hoe mooi ik het eigenlijk heb.

AnnR * 10 Maart 2009