En God schiep de vrouw….
Hij gaf haar alles om haar tot een soort Übermensch te maken. Ze kan vele aspecten met alle gemak combineren. Zo kan ze goed luisteren en nog beter onthouden. Dit tot groot verdriet van menig man. Ze kan enorm gevoelig zijn, maar wanneer het nodig is, er staan al een bunker. God gaf haar het vermogen om te helpen en te verzorgen, maar hij gaf haar ook de vruchtbaarheid en de capaciteit om kinderen voort te brengen. Foutje!! Van mij had God dat best aan de mannen mogen toebedelen, hebben zij ook eens iets nuttigs bij te dragen 😉
Zwangere vrouwen. Voor de één een pracht, een teder gezicht of de mooiste verschijningsvorm van het vrouwelijk schoon. Voor de ander (lees Ann) een als maar dikker en onooglijk wordende vleesmassa, die ontoerekeningsvatbaar wordt door alle extra hormonen. Zwangere vrouwen. Ik moet altijd enorm om ze lachen. Ik mag dat, ik ben vrouw en heb het namelijk zelf ook twee keer mogen doorstaan. Al heb ik twee heerlijke kinderen, hadden ze wat mij betreft het zwanger zijn mogen afschaffen. Gelukkig was ik een nuchtere variant op het zwanger zijn. Dus overmatig veel voedsel verorberen, zure haring eten, bergen snoep onder de neus stouwen of me op een roze wolk begeven??? Hallo zeg, na die 9 maanden wil ik wel weer als een normale vrouw over straat kunnen en niet nog ongeveer een jaar lang als 4 maanden (ont)zwangere vrouw rond waggelen. No way Jose. Vlot geïrriteerd en snel chagrijnig, dat was ik dan weer wel. Maar wat wil je ook. De borsten die in twee maanden tijd het formaat Clara, de best producerende melkkoe van stal, aannemen, je buik neemt in mum van tijd, de gelijkenis van een Chinese geluks-Boeddha aan, je kan niet meer normaal slapen, je blaas wordt meerdere malen per dag leeg geschopt en een beetje fatsoenlijke kleren dragen is ook niet meer mogelijk.
En dan nog maar te zwijgen over de weg die leidt naar de bevalling! Nee dat is pas echt feest. Het alsmaar groter wordende buikje gaat vrolijk gepaard met even zoveel twijfels over de onomkeerbare geboorte. Ik kan jullie vertellen dat je daar als zwangere vrouw niet bepaald vrolijk van wordt. (Zij die nu het tegendeel claimen liegen!) Het feit dat er in de nabije toekomst een kind van tussen de 6 a 9 pond door het geboortekanaal geperst dient te worden, zorgt ervoor dat in mijn kruisstreek alle spieren in een soort van continue kramp schieten! En daar we in Nederland een “ pijn is fijn tijdens de bevalling” beleid hanteren, maakte voor mij de keuze wel duidelijk. Ik wil een keizersnee. No Way dat er door mijn kanaal een kind geperst wordt! Ik wil als ik bevallen ben niet horen, een steekje extra voor pappa graag. Met een keizersnee blijft de gezelligheid mooi intact en is een steekje extra ook niet nodig. Jammer genoeg is zo’n uitspraak als deze, even zoveel taboe als het pijnloos bevallen. Menig dame in mijn omgeving keek mij dan met stomme verbazing aan. Belachelijk werd het gevonden. Beetje vermoeiend dat je in deze tijd niet voor een operatie mag kiezen als het gaat om een bevalling, maar men zich wel laat volpompen met Botox en siliconen om het lijf strak te houden!
Wat brengt me op dit onderwerp? Nou eigenlijk simpel. Zoals het al sinds mensenheugenis aan de gang is, komt er na de winter de lente. Geweldig hè, dit inzicht. De winter waarbij het gemiddelde verliefde stel extensieve vormen van schuilverdrag vertoont en ze vaker binnen zijn dan buiten en die gevolgen worden nog wel eens in de lente zichtbaar. Ik moet zeggen dat die winteravonden voor mij ook altijd een genot zijn. Heerlijk voor de openhaard op een schapenvachtje naar muziek luisteren, een goed glas wijn erbij en een makkelijke kaasmaaltijd op tafel. Om daarna moe en voldaan je bed in te kruipen. Maar dan wel vertier zoeken met de zekerheid dat er in de lente geen groeiende gevolgen aan hangen.
Dus dames, bespaar u een hoop ellende, ongemak en een pijnlijke bevalling en kruip eens heerlijk met je partner helemaal onder de dekens om daar het oud Hollandse vlooienspel te spelen. Leuk, die kleine fiches over en weer schieten onder dekens, puur genieten en de grootste lol. Ik heb zelf ook wel eens Mikado gespeeld maar die stokjes blijven zo in de dekens hangen en maakt het bewegingloos liften van die dingen dusdanig onmogelijk dat ik het bij één poging, waarbij ik genadeloos verloor, heb gelaten. Kortom lekker onschuldig vermaak, veilig, goedkoop, pijnloos en condooms heb je daar ook niet bij nodig 😉 Maar wat nog veel leuker is? De lente in te kunnen gaan getooid in fleurige niets zeggende jurkjes zonder extra vlees om mee te torsen en lonkend door het park wandelen en weten dat ze naar je kijken om je leuke verschijning en niet om je waggelgang op je Crocks om die mooie blauwe opgezwollen aderen op je benen te ontzien……..
AnnR *13 April 2009
No trackbacks yet.