Welkom in mijn wazige wereld

28-04-2009

Day 1

Het begon op zaterdagavond. De spullen diende gepakt te worden en in de auto geladen. Dat is in mijn wereld geen nieuws, dat is mijn taak. Altijd al zo geweest, waarom verandering brengen in iets wat goed werkt (tenzij je daarin geen keuze hebt) Ietsjes onrustiger dan anders, dit is de eerste keer dat ik alleen met de kids een paar dagen weg ga. Het idee is geboren toen Karin mij vertelde dat zij en haar gezin in de meivakantie zouden gaan en spontaan riep ga je ook mee?? Toen de hele familie enthousiast jaaaa riep had ik ook al ja geroepen. Alleen weg met de kids, maar wel de back-up van de familie de Vries om me, daar waar nodig, te assisteren. Zondag ochtend om 07 uur vertrekken we. Voor het eerst in mijn leven sta ik klaar! Op tijd! En om 07:15 uur vertrekken we richting Parijs.

Het gaat lekker in de auto, ik heb een ware mise en place naast me op de passagiers stoel. Een koelbox met de drankjes, een tasje met snoepjes en koekjes, papieren in het dashboard kastje en geld in een vakje voor de tolwegen. Mij krijgen ze niet gek. Bij iedere kick van de achterbank haalde ik het des gewenste item tevoorschijn en schoof het met bijna telescopische armen in het vragende handje. Glunderend van trots omdat ik het allemaal zo lekker voor elkaar had, reed ik achter de de Vriesjes aan. Alex met koptelefoon naar een dvd laten kijken en voor mezelf een goede cd op 10. Mij kon niets gebeuren……. Tot Alex na ongeveer 50 minuten begon te piepen. Mamma?? Zijn we er al bijna. Zucht. Oja. Ik was even vergeten dat ik met een 4 en 2 jarige in de auto zat en hoe goed je ook je voorbereidingen treft en alles denkt te hebben dicht getimmerd, weten ze feilloos het kleinste openingetje te vinden en je weer, met kinderlijke nuchterheid, helemaal terug op aarde te brengen. Na een goede en vooral simpele uitleg is het bij dat ene incidentje gebleven en verliep de reis uitermate voorspoedig.

Ongeveer 14 uur komen we in het Disney Paradijs aan. Snel ingecheckt en de spullen op de kamer gedropt en als de wiedeweerga naar het park. In tegenstelling tot Nederland, hadden we stralende luchten en een heerlijk zonnetje. Het was niet echt druk en we konden overal ,zonder al te veel te hoeven wachten, naar binnen. Op en top genieten, Alex vrolijk stuiterend van attractie naar Disney figuur en Ludo luid kirrend en wegrennend, nagezeten door Alice. Waanzinnig genoten heb ik van die heerlijke snuitjes. Toen gingen we naar It’s a small World. Voor de leken onder de lezers, dat is een boottochtje, door een met poppen geanimeerde wereld, waarin alle landen van de wereld door de schattigste poppetjes, vergezeld van het meest irritante oorwurm muziekje, de revue passeren. Ludo zat met grote ogen te kijken en zijn heerlijke kleine handjes bleven maar wijzen. Hij kwam ogen en handjes te kort, wat vond hij dit prachtig! Alex zat ook te stralen en terwijl ze haar ogen als een bliksem langs alle poppetjes liet gaan vertelde ze even zo vrolijk hoe ze hier met pappa was geweest en dat ze dit ritje 3 keer samen hadden gemaakt en dat mamma van die 3 ritjes er ook een keer bij was. Ieder detail van ruim anderhalf jaar geleden vertelde ze……. Daar zat ik dus met twee kindertjes, de één stomverbaasd en de ander levend in een herinnering. Dat maakt bij mij de nodige rillingen los en er biggelde een paar dikke tranen oven mijn wangen. Tja en weer een momentje te pakken, erg fijn!

Daarna gaan we wat eten en net als we klaar zijn zie ik in mijn ooghoek de cast van Alice in Wonderland aankomen. Tja die handtekeningen moet Alex nog hebben. Dus rennen we die kant op. Dan komt The Queen of hearts met haar furieuze tronie op Alex afgestormd en maakt dat de kleine troel compleet overstuur en zwaar in hysterische paniek wegrent. Slap van de lach ben ik tussen de twee in gaan staan. Ik geloof dat de harte dame niet echt in de gaten had wat ze teweeg bracht. Na flink wat te sussen en de assistentie van The Madhatter en The White Rabbit was Alex weer rustig. Mooi moment om dat verdachte konijn eens flink van achter in de pels te knijpen, hehehe. 1 – 0 voor Die Mamma…… Ook kwamen Chip and Dale nog langs en hebben Alex en ik samen met Chip of Dale (sorry, maar ik hou die knabbelende krengen niet uit elkaar) een huppel dansje gemaakt. Geweldig! Om 9 uur landen we moe maar meer dan voldaan in de hotelkamer en nog geen 5 minuten later liggen de kids heerlijk te dromen. Een super en onbeschrijfelijke heerlijke dag! Dit beloofd een geweldige mini vakantie te worden…..