Welkom in mijn wazige wereld

Waarschijnlijk voor weinig mensen echt nieuws. Maar ongezouten is een woord wat op mij meer dan eens van toepassing is. Is het een afwijking, aangenomen gedrag of een karaktertrek. Shoot me, ik heb keine blasse ahnung en eerlijk gezegd deert me dat ook geen donder. Dat het zijn voordelen maar ook zijn nadelen heeft kun je op je vingers natellen. Maar hoe de verdeling ook is, het heeft mij nooit echt weerhouden om het toe te passen.

Draaikonten en om de hete brei heen draaien heb ik een hekel aan. Je moet dan gaan gissen wat men bedoelt, tussen de spreekwoordelijke regels doorlezen en aanvoelen welke implicaties men bedoelt. Vermoeiend, maar helaas kom je deze situaties aan de lopende band tegen. Wanneer er bijvoorbeeld een mening wordt gevraagd of een jurk leuk is. Dan is er de mogelijkheid om met een gezicht als een oorwurm te zeggen dat je het een schattig jurkje vindt, je kan ook zeggen dat je het jurkje apart vindt. Leuk voor degene die je menig vroeg, die is er geen drol mee opgeschoten. Eigenlijk gaat die alleen maar meer twijfelen. Door het oorwurmen gezicht gaan ze twijfelen en door het als apart weg te schrijven laat je de andere persoon ook een beetje confuus achter, zich afvragend of dit nu echt negatief bedoelt is of dat er misschien echt iets aparts aan de jurk te vinden is en daarom uniek is. Ik zeg, wanneer je mening gevraagd wordt, vertel hem dan hoe hij is. Duidelijk, kort en helder. De persoon die erom vroeg weet dan direct waar hij of zij aan toe is. Nadeel is dat je de persoon kan kwetsen, maar aan de andere kant, wanneer je het jurkje wel leuk vindt, die persoon ook meteen weet dat je het meent. Wel zo eerlijk toch?

Ongezouten is wat mensen juist enorm geliefd maar ook vreselijk gehaat maakt. Lekker! Met iedereen vriendjes zijn is toch niet mogelijk dus dan maar de mensen om je heen die je waarderen om wie je bent. Het is te vergelijken met het cardiogram waar ik het laatst over had. Geliefd en gehaat, ze staan dicht bij elkaar maar ze zijn ook enorm intens in de beleving. Grappig dat het bij het ongezouten geven van een mening ook weer op de uitspattende manier van leven uitkomt.

Brengt me op een item uit het nieuws wat ik vandaag, onderweg naar Amersfoort staande in 14 kilometer file, te horen kreeg. De levensmiddelenindustrie is druk op zoek naar vervangers voor zout in voedingsmiddelen. Dat is nodig omdat wij mensen veel te veel zout eten. Ongeveer 80 procent van dat zout krijgen we ongemerkt binnen via voedingsmiddelen als vleeswaren, brood en kaas. Volgens onderzoek overlijden jaarlijks duizenden mensen aan hart- en herseninfarcten die veroorzaakt zijn door te grote zoutconsumptie. Dus gaat de betuttelmaatschappij er maar weer een nobel streven van maken om voor de mensen te denken en ze niet vrij te laten in wat ze willen consumeren. Ik vrees nu al voor het eindresultaat. Zoute drop is straks niet meer te verkrijgen, een potje zout op tafel wordt straks in de horeca verboden en wanneer je toch de enorme behoefte hebt om een beetje zout over je zelfgebakken frietje te gieten, of wanneer je heerlijk wat vers gemalen zeezout over je stokbroodje met dikke “gezouten” roomboter wil strooien zal je naar de dealer moeten sluipen om dit grote goed illegaal te kunnen bemachtigen.

Ik vraag me af hoe ver deze betutteling door zal gaan. Wat zou het toch heerlijk zijn als iedereen zelf kon bepalen wat hij doet of gebruikt. Wanneer je rookt weet je de risico’s, wanneer je als notoire zuipschuit flessen wijn, bier of Bacardi door je keel laat stromen weet je dat je lever daar niet echt van opknapt. Nu kunnen we in dat rijtje dus ook zout toevoegen, met de wetenschap dat we daar hart en vaatziekte aan over kunnen houden. Ik heb er poep aan, ik leef nu en wil ook nu genieten! Morgen kan ik wel onder een auto terecht komen. Of zal de overheid na het lezen van deze blog misschien tot inzicht komen en dit vervoersmiddel ook meten verbieden omwille van de persoonlijke kreukelzone………..

AnnR * 21 April 2009