Voor eeuwig

De populier bedekt ons met zijn schaduw
Onze woorden proeven elkaar
Jouw ristretto dampt ons dichter aan één

Ik klets als een enthousiaste cello
Ik pluk de zonnestralen
En hang ze in je ogen te dromen

De zon streelt je gezicht
We liggen in het zand
De stroming schuimt als een wilde rivier

Ik schrijf ons. Daar
Voor eeuwig
Aan elkaar

AnnR * 19 November 2009

  1. No trackbacks yet.

Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.