Welkom in mijn wazige wereld

Koh Tao / Kanchanaburi , 30 juli 2010

Eigenlijk valt er niet zo heel veel te melden vanaf onze fantastisch bestemming. Ondertussen zijn we weer verhuisd naar een ander resort. Charm Churee had maar 3 nachten plek voor ons, dus zijn we verkast naar het naast gelegen Sensi Paradise. Wederom een pareltje.

Verder vullen we de dagen met vooral weinig, maar toch ook veel. Weinig activiteiten, we hebben gesnorkeld en gewinkeld en Remi heeft zijn Advanced duiken gedaan. Vorige week vrijdag is hij daarmee begonnen en heeft overdag een duik en later op de dag, in de schemering, een nacht duik gedaan. Leuk in het donker met een zaklamp de nachtvissen bekijken. De dag erna zou de tweede dag zijn van zijn cursus maar doordat er een kleine tropische storm over het eiland raasde, is die een dagje opgeschoven. Veel hoosbuien en behoorlijke wind, welke zorgde voor een hoop spektakel, vooral om vanaf onze veranda, uitkijkend over zee, te bekijken, maar wanneer je met een boot meer dan twee meter hoge golven moet doorworstelen en je vervolgens groen kokhalzend, de big blue in moet zakken, is dat toch een minder prettige ervaring. Dus hij ging een dagje later een nieuwe poging wagen. Die dag was voor Max ook meteen een hoogte punt. Max mocht mee op de boot om te gaan Bubble maken. Een leuke duik voor kinderen vanaf 8 jaar, die dan op twee meter een beetje gaan spelen en kijken wat er allemaal te zien is. Voorzien van een echte zuurstoffles en alle andere apparatuur gaan ze dan, met een Divemaster onder water.

Het veel is voornamelijk het eten en drinken van heerlijke gerechten, althans Remi. Ik ben niet zo heel erg gecharmeerd van de Thaise keuken (op Pat thai na dan) maar de drankjes en de vele verse vruchten en fruit-shakes zijn om je vingers bij af te likken.

Op Sensi Paradise zouden we in eerste instantie 4 nachten blijven, maar het begon te kriebelen en we wilden weer verder. Dus was de volgende bestemming Kanchanaburi. Eerst met de boot naar Chumphon En daarvandaan met de trein (deze keer een gezellige dag variant ) Helaas was het een Boedistisch feest weekend en had de Catamaran vertraging. Gevolg te laat op Chumphon en de trein gemist. De bussen waren allemaal vol dus zat er niets anders op dan een mini Van te huren en 6 uur in een busje te hobbelen naar Kanchanaburi.

Dinsdag de 27ste zijn we hier ’s avonds aangekomen en verblijven we 3 nachten in Ploy Guesthouse. Een heel gezellige plek aan de Kwai River, met een zwembad en de kamers hebben een open badkamer in met een tuin. Na ons eerste nacht zijn we de provincie in gegaan en hebben we eerst een enorme stuwdam bekeken. Daarna zijn we naar de Erawan watervallen gegaan. Erawan omdat de bovenste waterval overeenkomsten vertoond met de god Erawan, de drie koppige olifanten god.

Een fantastisch natuur reservaat waar je wandelend de 7 watervallen kan bekijken. Je moet wel een beetje kunnen klimmen en goede schoenen hebben anders kom je niet zo ver. Voor ons was dat sowieso geen optie met Ludo bij ons, dus zijn we tot waterval 3 gegaan. Daar kreeg Remi de avontuur prik in zijn kont en is samen met moedige Max het water in gezakt en hebben ze daar lekker gezwommen, tussen de knabbelende vissen in. Alex, Ludo en ik hebben het schouwspel vanaf de kant bekeken en de vele soorten, in enorm grote hoeveelheden, vlinders bekeken. Onderweg naar boven kwamen we een aapje tegen, maar die was snel vertrokken toen de luid enthousiaste familie Knots ter plaatse kwam. Ik heb nog net zijn kont en staart op de foto (ook leuk)

De laatste bestemming voor die dag was Wat Tham Khao Noi, een prachtige tempel met Chinese invloeden die nog steeds afgebouwd moet worden. Bij het beginnen worden we meteen al getrakteerd op iets vreemds. De oudste monnik van deze tempel zit daar vereeuwigd in het was op een soort altaar. Maar weirder dan weird is dat zijn stoffelijk overschot in een glazen kiste boven het wassenbeeld is geplaatst. Getooid in gouden doeken en zijn hoofd duidelijk zichtbaar. Persoonlijk vond ik het een vreemde vergelijking met sneeuwwitje, maar dan zonder de zeven dwergen en de prins (ses) die in zijn geval niet op tijd is gearriveerd.
De rest van de tempel die hoog op een berg, middels flink wat treden te bereiken is, was een waar gouden droom van goden en Buddha’s. Van bovenaf hoorden we heerlijke klanken van monniken die aan het Chanten waren. Beneden aangekomen bleek het om een feest te gaan en er werd met bloemblaadjes gestrooid en de hele tempel stond te springen. Fantastisch om dat vanaf de zijlijn te aanschouwen.
’s Avonds hebben we zoals iedere avond lekker gegeten en hebben we heerlijk geslapen.

Gisteren hebben we een WO II dagje gehad. Eerst hebben we een museum bezocht die het hele verhaal rond, Death Railway, The bridge over the River Kwai en Hell pass verteld. Nu was ik nooit echt goed om tijdens de schoollessen op te letten en was ik tijdens het leren meestal met andere dingen bezig, dus toen ik het stukje historie in het museum las en zag, had ik wel een aantal keren een behoorlijke brok in mijn keel. Ik zal er niet over in detail treden, maar mijn nare gevoel naar de Japanners is wel enorm vertrekt en kon ik concluderen dat Hitler niet de enige klootzak was in die tijd.
Daarna zijn we langs het Christelijke War Cemetery gelopen en hebben we onze weg vervolgd naar museum 2 die bij de brug over de rivier was. Dat museum was echt een enorme aanfluiting en het enige wat ons aldaar wist te boeien, was de enorme Hagedis. Deze meneer van ongeveer anderhalve meter, lag daar de bezoekers een beetje lui aan te staren en de stuipen op het lijf te jagen.

De Bridge over the River Kwai (Wanneer je het zo uitspreekt, betekend: de rivier Buffalo) leek een samenscholing op de Dam met alleen maar Amsterdammers op een kluitje. De één wist het nog beter te vertellen dan de ander. Gadver, ben je op vakantie in een ver land, wordt je nog met betweterige Hollanders om je oren geslagen. De brug, waar eigenlijk weinig origineels meer van over is na de bombardementen, was dan wel een mooi plaatje zeker met de verhalen van het museum in je achterhoofd geeft dat wel bijzonder beeld.

Nu zit ik te bloggen, aan de rand van het zwembad, uitkijkend over de oevers van de rivier. De apen en de vogels omlijsten het prachtige natuur plaatje met vrolijke klanken en de kinderen spetteren lustig in het rond. Onze laatste momenten in Kanchanaburi. Straks vertrekken we met de trein naar Bangkok. Een ritje over een stukje van de historische route, die ongeveer een uurtje of drie duurt.
Dan hebben we nog één avond en een volle dag in Bangkok, voordat de reis naar huis begint……..

AnnR * 30 Juli 2010