The Ropa-Rush
Ik begrijp er niets van, maar eigenlijk verbaasd het me toch ook weer niet. Ik zit s avonds uren te surfen. Op hyves, de roparun site. Ik blader eindeloos door de fotos en lees iedere keer weer met een vette glimlach, alle mailtjes van onze nieuwe vrienden
Maar ik heb ook enorm veel nagedacht over de doelstelling van diezelfde Roparun. En dan kom ik weer bij mijn vriendje. Hij, die de vleeswording van moed en doorzettingsvermogen is.
Ik heb mijn gevoel, over de situatie en voor hem proberen te vangen in een paar woorden.
De moedige sporen van Henri
Straks
verf ik het gras groen
voor je blote voeten
zodat je niet meer
hoeft te verlangen
naar de overkant
het blauw uit de lucht
leg ik te slapen
in je trage ogen
zodat als jij me ziet
denkt
dat het zomert
het geruis van de zee
vang ik
in een schelp
zodat mijn woorden
in je oren golven
als de wind over het koren
en dan
leg ik me verloren
in je moedige sporen.
AnnR * 27 Mei 2010
Mamma Puk 
No trackbacks yet.