Wijs Licht

Dit lage ochtendlicht
dat traag door de woonkamer wandelt.
Het ontroert me.

Het is herfstlicht.
Betast de kasten en de muren. De plavuizen.
Legt zich breed op tafel.

Spiekt naar mijn handen.
En bladert door mijn vingers.
Telkens anders.

Het bidt, het zalft, het troost.
Begrijpt gekwetste mensen.

Het is wijs licht.

AnnR * 27 September 2010

2011
02/11
CATEGORY
Gedichten
Write comment

  1. No trackbacks yet.

Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.