Welkom in mijn wazige wereld

Jarenlang heeft ons dappere, nederige landje zich er tegen verzet. Maar na jaren van massale media input en commerciële overvoeding is Valentijnsdag een officieel genoemde feestdag op de Nederlandse kalender. Bah overgewaaide commercie vind ik het. Tot ik afgelopen weekend ineens, irritant vaak geconfronteerd werd met nog zo’n Amerikaanse feestdag. Halloween! Een feest dat van origine gevierd werd/wordt aan de vooravond van Allerheiligen. De laatste avond ook, op de Keltische kalender, tevens de grondlegger van deze feestdag. 31 Oktober, de laatste dag van het jaar, waarvan de Kelten geloofde, dat alle in het afgelopen jaar overledenen zouden terugkeren om een ander levend lichaam voor het komende jaar over te nemen.  Er werden spijzen bij de deur neergelegd voor de overledenen en de bevolking droeg maskers om de boze geesten af te weren.

Deze traditie is in Amerika terecht gekomen (Hélas). Hier gaan uitgedoste kinderen de staat op, alwaar ze bij de huizen met voedsel (meestal pompoenen) en versieringen voor de deur aankloppen om te Trick or treaten. We halen een grap uit, of u geeft ons een snoepje en we verdwijnen.

Helaas zijn er een paar jaar geleden een paar overijverige Commerciële Brood-Honden (ik noem ze voor het gemak CBH’s) , op het lumineuze idee gekomen dit feestje naar Nederland te importeren. ‘Goed voor de handel’ is de enige beredenering die ik er aan kan ontlenen. Een legale, gegronde reden om Halloween troep in te kopen of zelf te produceren en deze vervolgens door onze strot te duwen.
Strot duwen ja, want zeg nu eerlijk, zitten jullie nu echt te wachten op nog een verkleedfeestje voor de kinderen, waarvoor we dan ons hele huis en gevel dienen te versieren, je huis met kunst spinnenwebben volhangen terwijl je het hele jaar je stinkende best doet deze te elimineren, spookfeestjes te organiseren en ladingen snoep in slaan om uit te delen aan net die overduidelijke irritante pest jochies uit de buurt?

Want weet u wat ik nog het meest vervelende vind? Dat is dat wij al een schattig feest van gelijkenis in ons eigen, zo traditionele land hebben, op nog geen 11 dagen wachten. 11 November! Sint Maarten!
Sinte, Sinte Maarten, de koeien hebben staarten…. Zingen de kinderen met hun eigen gemaakte lampion door de straten en krijgen als beloning voor hun liedjes een snoepje.

Maar als CBH valt er aan de zelfgemaakte lampionnen geen dubbeltje te verdienen en hebben ze deze simpelweg in de doofpot gemoffeld en daar de Amerikaanse variant voor in de plaats gezet. En zo traditioneel als ons volk is, zo volgzaam lopen ze ook trouw als kuddedieren achter deze commerciële crap aan. Ze kopen verkleed spullen, slingers en balen snoep, om hun kinderen maar niet te hoeven teleurstellen. Zo is de laatste trend, ook je huisdier in een Halloween outfit te steken. Honden vieren Halloween, zeg maar Halloween voor de “Upper class”.

Ik verzet me met hand en tand tegen deze ontwikkeling en het heeft nog eens een drie dubbele winst als genoegdoening.
Niet alleen houd ik een vriendelijke Nederlandse traditie in ere, ik bespaar mezelf ieder jaar een enorme bak geld om mijn kinderen en mijn huis op te leuken. Maar wat mij nog het meest plezier geeft, is het feit dat ik die ongelofelijke irritante pest jochies uit de buurt niet van snoep hoef te voorzien. Die laten het namelijk wel uit hun stoere, coole hoofd om met schattige lampionnen en liedjes zingend langs de deuren te gaan.

Ik zeg: “Thanksgiving!”
Kijken hoe lang de CBH’s er over doen deze input tot broodwinning om te zetten.