Archief voor november, 2012

Mr. Perfect

Aangemoedigd door een post op FB, realiseerde ik me dat ik een belofte had gemaakt. Tijdens een avond gezelligheid heb ik iemand toegezegd nog eens een blog te schrijven over de perfecte partner (lees man). De aanmoedigende post op FB komt van een vriend, hij is fotograaf en plempt vrij continu mijn tijdlijn vol met mooie, strakke, geile en jonge meiden in de meest exotische houdingen en dito outfits.
Meestal kijk en bewonder ik, maar soms raakt hij mijn gevoelige snaar. Vanavond was zo’n moment. Na wederom, een bijna perfecte variant van het vrouwelijk schoon te hebben geplaatst, knapte er iets en spatte het verlangen naar een soortgelijke mannelijke variant in mijn hoofd aan stukken.
Ik heb hem dan ook direct geantwoord met de vraag om ook eens een Mr. Grey te plaatsen. Wij vrouwen willen toch ook wat……

In 50 tinten wordt hij beschreven op een manier, dat alle vrouwen hem, als de perfecte man zien! Nu ben ik het niet snel met de menigte eens, maar ik kan hier moeilijk mijn eigen fantasie tijdens het lezen, verloochenen. Mr. Grey, almost, has it al!! (Ik zou het er wel mee kunnen doen denk ik 😉 )

Laat ik eens een poging wagen, de perfecte man in woorden te vatten. Hahahaha Dit wordt leuk!
We beginnen in de goede volgorde. De discussie over, of zien, of fantasie als eerste is, is bij mij helder. Zien is ervaren en daaruit wordt een fantasie geboren. Dus we zien ‘hem’ als eerste.
Mr. Right heeft het in zich, om bij de vrouw met alleen een visuele confrontatie, de volgende effecten teweeg te brengen.
Haar ogen slaan in de staarstand, haar hele lijf tintelt, haar knieën knikken en haar benen lijken van rubber. Haar blos wordt roder en haar hart pompt ineens overuren. (50 tinten verder) Ze ervaart een opgewonden emotie en haar tepels verstijven direct en verlangt nog maar één ding.
Ik kan nog even doorgaan, maar ik wil de lezende heren er even op wijzen dat dit nog alleen het hoofdstuk “visuele ontmoeting” betreft. Dat betekend dat we de hoofdstukken: “Ervaren, voelen, beleven en in het dagelijks gebruik”, daar nog aan toe moeten voegen.

Wanneer ik mijn Mr. Perfect zou mogen ervaren, treden veel voorafgaande emoties weer in werking. Hij beantwoord je vragen in de chat, met gepaste snelheid, maar heeft tevens een afstand die je laat verlangen hem sneller te doen antwoorden. 8 Uur wachten op een antwoord, ligt dan ook niet binnen dit verlangen! Maar Mr. Right voelt dit feilloos aan en geeft daar accurate invulling aan.

Wanneer we “hem” mogen voelen…… Ja dan trekt mijn emotie alle reserves van de plank. De aanraking met zijn huid veroorzaakt elektrische schokjes. De stembanden worden een octaaf strakker getrokken. Vingertoppen verkrampen tot klauwstand. Wangen vernauwen en speekselklieren verdubbelen hun toevoer. Om nog maar over de klapperende eierstokken en kampende kruisstreek te zwijgen.

Dan gunt hij mij een kijkje in de keuken van beleving. Dan voel ik ineens, compassie, verlangen, boosheid, hebberigheid, wanhoop, passie, onderdanigheid, verliefdheid, heerschappij, zorgzaamheid, jaloezie enzovoort. En daarbij vloeien er intens dampende tranen over mijn wangen.

Brengt ons tot slot bij het dagelijks gebruik. 😉 Waar hij je bijstaat in al jouw verantwoordelijkheden. Hij weet wanneer hij jou als dominante bitch moet tolereren maar ook weet wanneer hij je moet overmeesteren. Hij laat je zorgen, maar op de achtergrond, zorgt hij ook voor jou. Niets laat hij aan jouw verlangen ontbreken. Maar verliest jouw plaats daarbij nooit uit het oog. (Maar dat is dan ook mijn fantasie Mr, Grey 😉

Ik stroop mijn mouwen nog eens op en ga op zoek………
Ik lach………
Ik lees nog eens wat ik hierboven schreef en realiseer me dat de echte Mr. Grey, al die eisen met één zekere haal, van tafel weet te vegen Gewoon omdat hij dat mag en kan. 😉

Briljante dauwdruppels

Het spinnenweb deint
briljante dauwdruppels
in het ochtendgloren

Zwermen spreeuwen
boetseren herfsttaferelen
in het avondrood

Bliksem weerlicht
regen striemt de ramen
het haardvuur spat

Een noordoosterwind
zandstraalt het ruwe strand
mijn gedachten schoon

Nacht

 Ik sla de nacht,
heel onverwacht,
de puurheid
om zijn oren!!

Zo vol verwacht
en zo veracht.
In de oneindigheid
verloren

Toeval?

Wat is het toch grappig, wanneer je inzicht krijgt in de werking van het universum. Oorzaak en gevolg. Wat sommigen onder ons dan weer doorvoeren in de kwantummechanica…..maar die halte wil ik nog even niet aandoen. Ik stop een halte of wat eerder om te gaan exploreren. De fase waarin je gebeurtenissen nog toeschrijft aan de toeval.
Toeval! Wat is toeval nu eigenlijk? Ik denk dat veel mensen de daadwerkelijke definitie van toeval niet eens kunnen verwoorden. Maar diezelfde mensen zijn in alle redelijk grenzende waarschijnlijkheid, ook de personen die roepen dat toeval niet bestaat. Met daar achteraan roepend: “Wat is toeval eigenlijk?”

Die laatste vraag werd in mijn gedachten geboren na het schrijven van mijn laatste zin in de eerste alinea. Ik heb mezelf soortelijk onbewust wijs gemaakt, dat ik dat wel wist. Et viola, daar deed de twijfel ook ineens zijn bijdrage in mijn overpeinzingen. Maar omdat ‘twijfel’ de laatste tijd niet mijn vriendje is geweest, heb ik die meteen vakkundig geëlimineerd. Zo zat ik binnen luttele seconden te lezen op Wikipedia omdat Google mij daarheen stuurde. Vroeger was het in de bieb, waar je middels een kaartenbak, bij het juiste rek, het gezochte naslagwerk in geprinte vorm moest openslaan om middels de index, de juiste bladzijde met informatie te vinden. Dat mis ik wel hoor. Die overvolle kaartenbakken, waar je met moeite je vingers tussen kon krijgen, laat staan een beetje fatsoenlijk kon bladeren. Maar goed, ik dwaal af.

Toeval….. “Het toeval kan worden gezien als het voorkomen van gebeurtenissen waarvoor geen doeloorzaak te vinden is, of die ontstaan door een stochastisch proces”. Jaaa …. Neeeee dat maakt het meteen een stuk duidelijker allemaal *proest*. In mijn nostalgische gedachte ben ik nu weer door de kaartenbakken aan het spitten. In realiteit geef ik Google een nieuwe zwengel 😉 Een stochastisch proces….. en het enige wat ik op deze wikipedia pagina zag waren wiskundige berekeningen en dit:  X_t:\Omega\to\{0,1\}:(x_0,x_1,x_2,\ldots,x_n,\ldots)\mapsto x_t   en tegelijkertijd sla ik een hand voor mijn ogen en begin hardop te grinniken. WTF! Ik dacht een blog over een veel gebruikte en makkelijke uitspraak te schrijven, raak ik vervolgens verstrikt in een complexer web, dan kwantummechanica, het station wat ongeveer 5 haltes verderop ligt.

Ik laat me niet gek maken, spit door en vind dan het volgende: “Toeval is een vorm van het ruimere begrip onbepaalde oorzaak, waaronder wordt verstaan iedere gebeurtenis die onbedoeld, ongericht of ongestructureerd het plaatsvinden van een andere gebeurtenis bepaalt.”
Dus als ik hem vrij mag interpreteren, dan is ‘toeval’ een soort luie Surinamer die vanaf zijn doorgesleten bank, al kont krabbend, toekijkt hoe zijn niets doen een gebeurtenis kan beïnvloeden of zelfs veroorzaken. ‘Toeval’, moet zich dan toch wel als fucking Lord Voldemort voelen, als hij zelfs zonder zijn stokje te zwaaien dingen kan laten gebeuren. Dat teruglezend bedenk ik me ineens dat toeval inderdaad niet bestaat. Kom op zeg, de eerste lantefanterende Surinamer die iets kan beïnvloeden?? Dat bestaat niet! 😉

Toch wel lastig, als je iedere keer je neus stoot aan iets wat niet bestaat, maar je wel een blauwtje loopt. Vergelijkbaar met die blauwe plek op een bijzondere locatie, die je bij het wakker worden, na afloop van een te alcoholistische avond, verbaasd ontdekt. Je hebt werkelijk geen clou, maar je drang te willen weten hoe die daar is gekomen, is neurotisch. Dus is dan de logische conclusie, toeval bestaat wel, maar ik kan alleen niet uitleggen hoe hij er kwam. KUT, ik kan hem niet in een hokje plaatsen!!! 😉
OK, toeval, bestaat niet 😉

Wat is het toch grappig, wanneer je inzicht krijgt in de werking van het universum. Oorzaak en gevolg. Wat sommigen onder ons dan weer doorvoeren in de kwantummechanica…..maar die halte wil ik nog even niet aandoen. Ik stop een halte of wat eerder om te gaan exploreren. De fase waarin je gebeurtenissen nog toeschrijft aan de toeval. 😉

Welk inzicht had ik ook al weer verkregen?? 😉

Adam & Eva, The true story


Al weken speur ik het internet af voor een mooie antieke piano. Bijvoorkeur een fraai exemplaar waar wat over te vertellen valt. Eén met een prachtig verhaal. Dat verlangen heb ik uitgesproken en in mijn dromen realiteit zien worden. En gelijktijdig verschijnt er een enorme vette glimlach op mijn gezicht!

Ann is er weer! Vanavond viel het kwartje der realisatie.
I’m back!
I’m happy!
I’m ecstatic!
De acceptatie dat niet alles verloopt zoals ik wens, maar wel dat ik alles er weer utthaal, wat er in zit. Dat zet me weer in vuur en vlam. En dat geeft me toch een dwaas lekker gevoel! Die vervolgens ook doordendert als een wereldrecord houdende, domino poging met een museum aan schilderijen en foto’s nalatend.

Terwijl het vriest, hoor ik de vogeltjes vrolijk tjilpen. Wanneer het met bakken uit de hemel komt, zie ik nog steeds ergens aan de horizon de zonnestralen door de wolken breken. Al meer dan een maand fladder ik weer over mijn Eden en zie ik weer prachtige appels, tezamen met luid lispellende slangen in de bomen hangen 😉 Met verlangende en bijna gretige vingers strekt mijn hand zich uit richting de appels. Alle risico’s en gevaren wegwuivend om de honger naar een nieuw avontuur te stillen. Fucking hell …. Eva is een HELD!!!
Ze had het vermogen en de capaciteit om zeer relativerend een analyse te maken van de situatie en onbelangrijke zaken te elimineren om zo te weten dat de enige weg naar geluk de weg is, die toegeeft aan persoonlijk verlangen en groei. Bij haar het verlangen om de heiligste der vruchten…. “De verboden vrucht”, te beroeren met haar vingertoppen, middels haar neus de geur op te snuiven, met haar tanden de schil zachtjes en delicaat te doen knappen, om vervolgens haar mond te vullen met een hap van totale onbekendheid.

Terwijl dat scenario meerdere malen door haar hoofd had gespeeld en zij zulke euforische belevingen had ervaren, kon zij op die dag de verleiding echt niet meer weerstaan. Maanden van overdenkingen, afwegingen tussen oorzaak, handeling en gevolg. Zelfs de negatieve en desastreuze gevolgen realistisch voor ogen houdend.

Jammer dat er in die tijd geen vrijheid van meningsuiting was. Ik weet zeker dat er een vrouwelijke opponent was opgestaan en het Adam en Eva verhaal iets anders had beschreven.

Laten we nu eerlijk zijn. Die fucking bijbel is echt geschreven door en uit het oogpunt van een man?! Mag ik dan nu een kleine subtiele poging wagen om hetzelfde verhaal uit het oogpunt van een vrouw te benaderen?!

God schiep, lucht, fauna en flora, bla bla bla. Tot zover hetzelfde. Komt the dude with a mission aan, bij het scheppen van de mens. Trekt uit zijn hoge hoed als eerste ….. de man…Hij is trots, kijkt naar zijn werk en weet dat het goed is.
Toen ging het mis. Echt ….. onherstelbaar. 😉

God’s trots werd na het zien van zijn schepping zo geil dat hij begon te fantaseren. Wat nu als hij er een exemplaar naast zet en ze gaan elkaar sexueel benaderen? Wat als hij dat andere exemplaar nu eens passend maakt op de man. En al fantaserend over die toekomstige beelden, ging hij zo mee in zijn fantasie, dat zijn verkrampte, verlangende hand bij Adam een rib uittrok en vanuit zijn droombeeld die rib in een bloedmooie, geile Eva boetseert. Tit’s, ass, the whole shabang.
Adam, nog maar net zijn ogen uitwrijvend, van het wakker worden na zijn schepping, ziet als eerste door zijn wimpers…… Eva!!! Eva. HET geilst geprojecteerde, oerverlangen van een man. Alle verstandelijke eigenschappen die god hem had gegeven met één oogwenk verdwenen als sneeuw voor de zon. (als ze sneeuw hadden in het paradijs dan)
Als schrijver van het eerste vrouwelijk geïnterpreteerde bijbel verhaal, geef ik Adam (en ik ben nu echt enorm gul) een klein uur 😉 Hij charmeert, versiert en verleid Eva en laat zichzelf verdrinken in passie.

Dus, heren, die enorme penisnijd jegens Eva is geheel ongegrond! Zij heeft nog weken genoten van alle geneugten van het paradijs. Adam daarin tegen, had na een uur de verboden vrucht al tot zich genomen…….(Stiekem maakt me dat dan weer jaloers op Adam…. 😉 ) Koeristus hiermee ontkracht ik echt meer dan me lief is 😉

De hele maand oktober ben ik al aan het genieten van alles wat zich aandient. Zo erg, dat ik bijna evenzo leuke alternatieven moet afzeggen. De ene na de andere heerlijke ervaring of avontuur, wisselt zich in een hoog tempo af. En het leuke hiervan is, dat het in een opwaartse tornado aan het wervelen is. Dit had ik voor mezelf zo gewenst en gedroomd. Net zoals die antieke historische piano die morgenochtend hier werkelijk staat. Daar verschijnt mijn tintellende glimlach weer.

Heb ik nu het mysterie van Eden ontrafeld?