Welkom in mijn wazige wereld

Al weken speur ik het internet af voor een mooie antieke piano. Bijvoorkeur een fraai exemplaar waar wat over te vertellen valt. Eén met een prachtig verhaal. Dat verlangen heb ik uitgesproken en in mijn dromen realiteit zien worden. En gelijktijdig verschijnt er een enorme vette glimlach op mijn gezicht!

Ann is er weer! Vanavond viel het kwartje der realisatie.
I’m back!
I’m happy!
I’m ecstatic!
De acceptatie dat niet alles verloopt zoals ik wens, maar wel dat ik alles er weer utthaal, wat er in zit. Dat zet me weer in vuur en vlam. En dat geeft me toch een dwaas lekker gevoel! Die vervolgens ook doordendert als een wereldrecord houdende, domino poging met een museum aan schilderijen en foto’s nalatend.

Terwijl het vriest, hoor ik de vogeltjes vrolijk tjilpen. Wanneer het met bakken uit de hemel komt, zie ik nog steeds ergens aan de horizon de zonnestralen door de wolken breken. Al meer dan een maand fladder ik weer over mijn Eden en zie ik weer prachtige appels, tezamen met luid lispellende slangen in de bomen hangen 😉 Met verlangende en bijna gretige vingers strekt mijn hand zich uit richting de appels. Alle risico’s en gevaren wegwuivend om de honger naar een nieuw avontuur te stillen. Fucking hell …. Eva is een HELD!!!
Ze had het vermogen en de capaciteit om zeer relativerend een analyse te maken van de situatie en onbelangrijke zaken te elimineren om zo te weten dat de enige weg naar geluk de weg is, die toegeeft aan persoonlijk verlangen en groei. Bij haar het verlangen om de heiligste der vruchten…. “De verboden vrucht”, te beroeren met haar vingertoppen, middels haar neus de geur op te snuiven, met haar tanden de schil zachtjes en delicaat te doen knappen, om vervolgens haar mond te vullen met een hap van totale onbekendheid.

Terwijl dat scenario meerdere malen door haar hoofd had gespeeld en zij zulke euforische belevingen had ervaren, kon zij op die dag de verleiding echt niet meer weerstaan. Maanden van overdenkingen, afwegingen tussen oorzaak, handeling en gevolg. Zelfs de negatieve en desastreuze gevolgen realistisch voor ogen houdend.

Jammer dat er in die tijd geen vrijheid van meningsuiting was. Ik weet zeker dat er een vrouwelijke opponent was opgestaan en het Adam en Eva verhaal iets anders had beschreven.

Laten we nu eerlijk zijn. Die fucking bijbel is echt geschreven door en uit het oogpunt van een man?! Mag ik dan nu een kleine subtiele poging wagen om hetzelfde verhaal uit het oogpunt van een vrouw te benaderen?!

God schiep, lucht, fauna en flora, bla bla bla. Tot zover hetzelfde. Komt the dude with a mission aan, bij het scheppen van de mens. Trekt uit zijn hoge hoed als eerste ….. de man…Hij is trots, kijkt naar zijn werk en weet dat het goed is.
Toen ging het mis. Echt ….. onherstelbaar. 😉

God’s trots werd na het zien van zijn schepping zo geil dat hij begon te fantaseren. Wat nu als hij er een exemplaar naast zet en ze gaan elkaar sexueel benaderen? Wat als hij dat andere exemplaar nu eens passend maakt op de man. En al fantaserend over die toekomstige beelden, ging hij zo mee in zijn fantasie, dat zijn verkrampte, verlangende hand bij Adam een rib uittrok en vanuit zijn droombeeld die rib in een bloedmooie, geile Eva boetseert. Tit’s, ass, the whole shabang.
Adam, nog maar net zijn ogen uitwrijvend, van het wakker worden na zijn schepping, ziet als eerste door zijn wimpers…… Eva!!! Eva. HET geilst geprojecteerde, oerverlangen van een man. Alle verstandelijke eigenschappen die god hem had gegeven met één oogwenk verdwenen als sneeuw voor de zon. (als ze sneeuw hadden in het paradijs dan)
Als schrijver van het eerste vrouwelijk geïnterpreteerde bijbel verhaal, geef ik Adam (en ik ben nu echt enorm gul) een klein uur 😉 Hij charmeert, versiert en verleid Eva en laat zichzelf verdrinken in passie.

Dus, heren, die enorme penisnijd jegens Eva is geheel ongegrond! Zij heeft nog weken genoten van alle geneugten van het paradijs. Adam daarin tegen, had na een uur de verboden vrucht al tot zich genomen…….(Stiekem maakt me dat dan weer jaloers op Adam…. 😉 ) Koeristus hiermee ontkracht ik echt meer dan me lief is 😉

De hele maand oktober ben ik al aan het genieten van alles wat zich aandient. Zo erg, dat ik bijna evenzo leuke alternatieven moet afzeggen. De ene na de andere heerlijke ervaring of avontuur, wisselt zich in een hoog tempo af. En het leuke hiervan is, dat het in een opwaartse tornado aan het wervelen is. Dit had ik voor mezelf zo gewenst en gedroomd. Net zoals die antieke historische piano die morgenochtend hier werkelijk staat. Daar verschijnt mijn tintellende glimlach weer.

Heb ik nu het mysterie van Eden ontrafeld?