Welkom in mijn wazige wereld

En de nervositeit speelt steeds meer op. Ik doe mijn uiterste best om alles zo snel mogelijk geregeld te hebben, zodat ik niet op het laatste moment met gierende zenuwen nog allerhande dingen moet inkopen. Praktische zaken als zwemvestjes voor de kids, wanneer we gaan snorkelen. Zaklampen voor als de stroom uitvalt. Stekkerblok om alle elektronica tegelijkertijd te kunnen opladen (als de stroom het niet laat afweten) Malariapillen (mijn god wat zijn die krengen duur) in de pocket. Muskietennet voor nood. Medicijnen, Ors, Deet, paracetamol, de hele pestbende die een té voorzichtige moeder als onmisbaar bestempeld, staan klaar op de bar.
Bij het aanschouwen van mijn noodrantsoen, schiet een beetje ervaren reiziger, hoogst waarschijnlijk keihard in de lach, maar ik vind die 3 kilo onnodige zooi ernstig rustgevend.

Ik kan gelukkig nog wel, erg genieten van de voorpret. Kleine bestellingen komen zo af en toe binnen en mijn vingers weten dan niet hoe snel ze de ontvangen dozen moeten openscheuren om de verassing van die dag te onthullen. Mijn reisdagboek kwam vandaag met de post en ik was er zo blij mee, dat Alex naar boven rende om vervolgens weer beneden te komen met een nog leeg schriftje waar ze de tekst Indonezie op had geschreven en deze trots aan mij te toonde. Kijk mama gaan we allebei alles opschrijven in ons dagboek…. *smile 😀

Ik heb wel het gevoel dat mijn dapperheid wat begint toe te nemen en heb besloten niets verder meer te plannen vanuit Nederland. De eerste 10 dagen had ik al dicht getimmerd, maar ik zit er zelfs aan te denken om de laatste 4 van die 10 dagen weg te strepen en het roer volledig om te gooien. Ik heb in de tussentijd iemand gesproken, die weer mensen op Bali kent en hij heeft me wel wat tips en geruststelling gegeven. Dus het zou zo maar kunnen dat Java (de Borobudur) en zelfs Flores inclusief de eilanden met het Komodo reservaat worden toegevoegd aan het schema. Al is dit nog steeds geen zekerheid dat het zal gebeuren, word ik wel erg gelukkig van het feit dat ik hieruit steeds meer rust en plezier put en het mij de vrijheid geeft te doen wat ik samen met de kinderen leuk vind.

Alex is helemaal idolaat van snorkelen, zwemmen en zonnebaden en Ludo is debiel van beesten. Dus een vakantie met vissen, olifanten, apen, vogels, dolfijnen en de grootste hagedissen ter wereld onder een heerlijke zon, is wel de vakantie van mijn schatjes hun dromen, maar zeker ook voor mij!

Met nog 14 nachtjes om erover te dromen bouwen we de vrolijke spanning op en gaan we bijna op avontuur.