Welkom in mijn wazige wereld

De hyacinten op een eettafel.
Siep die voor me zingt.
De ochtend die zich uitrafelt.
Het licht dat het laatste donker drinkt.

De afwas, piept zich klaar.
De wind lispelt langs de gordijnen.
Zwevend door de ijle stilte.
Een sprankelende lente gloed.

Vegen we de kruimels tot warme woordjes.
En boetseren een luie dag.
Wentelend in de geur van minnen.
Op een eindeloze zondag.