Welkom in mijn wazige wereld

Hellup!!! Ik heb nog maar 5 weken voor ik het podium op ga en de reuzel loopt in de bekende regenboogkleuren langs mijn benen. Mozes kriebel wat beginnen de zenuwen me om de oren te slaan nu. Vijf weken van niet lullen maar doen. Volhouden en doorgaan. Afzien en doorbijten.

Gisteren was weer poseerles en tevens de bedoeling dat we onze T-walk deden voor eigen publiek. Daar sta je dan, in je bikini, op je poseerschoenen, in de rij te wachten om je kunstje te doen. Aan de kant van de zaal zitten de mannen waar je normaal gesproken mee traint en in mijn geval nogal eens wat stoere conversaties mee wisselt, lees; grote bekken tegen hebt. Tja en die grote stoere bekken wreken zich dan op momenten als dezen.
Onwennig en giechelend staan de dames in de rij te wachten om te beginnen. In de zaal staat de airco aan en de kippenvel wakkert zich met de minuut sneller aan. Jerry zit voor in het midden en houdt ons nauwlettend in de gaten terwijl onze toeschouwers ons oprecht en hard aanmoedigen. Ik ga ondertussen kapot van binnen.

Mijn beurt……. Na alle moed bij elkaar gesprokkeld te hebben, begin in ik mijn loopje naar het midden achter van het podium. Ik zet mijn eerste front pose neer en realiseer me dat het verplichte lachen, door de zenuwen, gelukkig vanzelf gaat. Ik vervolg mijn loopje naar de voorkant van het podium en de ogen van Jerry en Lieke voelen pijnlijk aanwezig. Ik maak mijn “Front-Pose”, mijn “Side en Back-Pose” en maak mijn rondje af om naar de linkerkant van het podium te lopen. Daar doe ik nogmaals een rondje en door de zenuwen draai ik de verkeerde kant op. F.ck! Dan kom je verkeerd uit en moet je improviseren om het geheel alsnog galant over te laten komen. Zo gracieus mogelijk maak ik een pirouette en probeer net te doen of er niets fout ging.

Ik vervolg mijn weg naar de rechterkant van het podium om nogmaals een rondje te maken. Terwijl ik me draai om mijn rug te laten zien verlies ik mijn evenwicht en sta ik wat knullig te wankelen. *Zucht*
Waarom was ik hier ook al weer aan begonnen? Ben ik hier stiekem echt niet te oud voor? Zo voelt het op dat moment namelijk wel….. Ik maak mijn T-walk af en er wordt geklapt door de toeschouwers. Zo lief!!! Opgelucht neem ik plaats in de line-up. I kind of, did it…….

Na de les ga ik langs bij Jerry om te meten. Ook nu is er spanning in mijn lijf. Afgelopen week heb ik wat steekjes laten vallen in mijn voedingsschema en ik weet dat die altijd genadeloos zichtbaar worden tijdens de meting. Wonderbaarlijk genoeg is er toch 0,7% vanaf en sta ik nu op 11,3%. Zo kwam er toch nog een fijne afsluiting aan mijn zondag bezoek aan de sportschool.

Thuis gekomen begin ik wat te keuvelen en op te ruimen, doe een paar boodschappen en begin aan het eten. Niet veel later wordt ik aangenaam verrast door de bezorging van een doosje. Nerveus draai ik een paar keer om het doosje heen en uiteindelijk durf ik hem open te maken. Ik til de deksel op en zie een zwart vloeipapiertje de inhoud verbergen. Heel voorzichtig sla ik het papiertje er vanaf. Net als de inhoud, beginnen mijn ogen te fonkelen. En terwijl ik kijk naar wat er in het doosje ligt, springt de inhoud me bijna fonkelend in mijn armen. Mijn bikini!!!!! Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zo van mijn stuk ben gebracht, mijn handen shaken als een oude vrouw wanneer ik de bikini uit de doos wil pakken. Hij is echt werkelijk, zó prachtig!!!

Wanneer ik hem aantrek, hoor ik Viola nog zeggen; denk erom, alleen aan de stof trekken! Niet aan de kettinkjes! Ik kijk in de spiegel en ik ben dolgelukkig!!! Ik kan jullie niet uitleggen hoe dankbaar ik me voel met deze prachtige bikini.
Volgens mij ben ik er wel klaar voor………al zeggen mijn zenuwen toch echt iets anders 😉

Dat ik voornemens was om aan een wedstrijd deel te nemen was jullie al bekend. De zekerheid van inschrijven hing nog ergens in het luchtruim, bungelend te wachten tot hij gegrepen zou worden. Eerlijk is eerlijk, wanneer mijn shape niet helemaal top en klaar zou zijn, lees putten in de billen, dan zou ik me niet inschrijven en door trainen tot de volgende wedstrijd ergens in september.
In afwachting van mijn coach zijn ‘Go’, liet ik mijn inschrijving daar nog vrolijk in de rondte fladderen. Zo was ik ook vandaag weer in de sportschool te vinden en terwijl ik mijn eiwit shake aan het drinken was, werd mijn nieuwsgierigheid daarentegen onlesbaar. Dus dan trek je je tanktopje nog even rechten ga je het vragen. Hoe ik mezelf zo ver heb gekregen de vraag ook daadwerkelijk de ether in te werpen is mij niet helemaal duidelijk, maar voor ik het wist hoorde ik hem zelf voorbij komen.

Een beetje ongemakkelijk en angstig voor het antwoord stond ik daar te wiebelen. Je hoopt vurig op een positief antwoord, maar ergens op die andere schouder zit dat rode duiveltje, jou grinnikend het tegendeel in je oren te smoezen. Dan, heel relaxed, en voorzien van een vette glimlach, geeft Jerry als antwoord: “Ja, hoor dat ga je redden”. Uuuuuh echt? Dus ik kan me gerust inschrijven?? En met een nog grotere glimlach zei hij wederom ja.

Onderweg naar huis kwam pas echt het besef. Behalve de poseerschoenen en mijn lidmaatschap voor de bond had ik verder nog niets definitief geregeld, dus work to do! Alles wat ik de afgelopen tijd heb gehoorden gelezen ben ik meteen puntsgewijs op papier gaan zetten. Het zou toch té lullig zijn als je daar ten tonele verschijnt zonder een bikini om in te poseren. Niet dat die bikini veel meer te verhullen heeft, maar soit. Goed, schoenen die heb ik, zo had ik mezelf ook alvast lid gemaakt van de NBBF. Wat dan weer nodig is als je aan wedstrijden mee wilt doen.

Dan kom je al snel bij het volgende punt. De bikini. Mijn speurtocht naar de perfecte bikini was al langer gaande. Net als de schoenen hebben de poseer bikini’s een enorm hoog bling gehalte. Ook hier geld geen maximum aan glitters en kristallen. Bikini’s met Swarovsky kristallen zijn hier zeker geen uitzondering. Nou ga dan maar eens zoeken, succes. Die keuze is dus echt reuze. De diversiteit aan combinaties zijn eindeloos. Wat wel opviel was dat er een aantal bikini’s die ik mooi vond, gemaakt werden door een dame die op de sportschool traint. Ik ga zaterdag 14 februari naar haar toe, om samen met haar de bikini te creëren waar ik verliefd op zal zijn. Hoe toepasselijk 😉

Zo heb ik mezelf vandaag officieel ingeschreven voor de wedstrijd en mijn deelnemers ticket gekocht. Om goed bruin op het podium te staan heb ik ook mijn Bodytan voucher gekocht. In de groepsapp kwam Lieke met de vraag wie er een visagiste wilde tijdens de wedstrijd. Top, meteen ook die geregeld. Rest er nog de sieraden om mijn outfit te completeren, maar die ga ik pas uitzoeken als mijn bikini klaar is. Dan kan ik ze matchen.

Zo sta je dan, van de ene op de andere dag, met twee stevige benen, in je voorbereidingen van je eerste wedstrijd. Met deze enorme stok achter de deur is er dus geen weg meer terug. Mocht er ook maar een greintje twijfel bestaan, dan is die nu echt vakkundig om zeep geholpen. Iets meer dan 7 weken voor ik echt het podium op stap. Er moet nog steeds veel gedaan worden. Hard trainen en mezelf niet laten verleiden om van mijn voedingsschema af te wijken. Ook niet wanneer buitenstaanders dat met alle macht proberen. Want dat is toch een bedroevend gedoe zeg.

Mensen die je ongevraagd aanspreken op je uiterlijk. Dat ze je bekkie nu toch wel heel erg ingevallen en mager vinden. Dat het gene waar ik mee bezig ben toch nooit gezond kan zijn, met daar achteraan de koesterende woorden, laat stáán voor jouw leeftijd. Is het dan heel raar als ik vervolgens stoom uit mijn oren voel blazen? Vaak blijft het daar dan niet bij. Men vindt het dan ook ineens erg belangrijk om mij te vragen of ik zelf ook niet vindt, dat ik een beetje aan het doorslaan ben. Nu hebben mijn broeken de laatste tijd erg de neiging om van mijn kont te zakken, maar ondanks dat daar een andere reden voor is, voeg ik deze er voor het gemak aan toe.

Enfin, here is the deal. Mijn tijdlijn staat inderdaad overvol met fitness en andere zaken omtrent de aankomende wedstrijd. Ik klets er veel over en ben er inderdaad veel mee bezig. Wanneer je zoals ik eindelijk een doel hebt gevonden die je helemaal voor jezelf verlangt en je die kosten wat het kost dit jaar wil bereiken, dan ben je daar echt 24/7 mee bezig. Daarbij komt ook nog eens dat mijn doel niet te bereiken is als je er niet de hele dag mee bezig bent. Je eet 5 keer per dag echt gezond, traint 5 keer per week en moet zeker ook voldoende rust nemen. Dan is het dus ook meteen een dagelijkse routine en geen doorslaan. Ik zie het zelf liever als doorzettingsvermogen en gedrevenheid. Dat magere bekkie is er ook alleen omdat men mijn gezicht voller gewent is. Dus wen er maar aan dat mijn snuitje slanker is dan voorheen. En mocht je jezelf ergeren of anderszins irriteren aan mijn uitlatingen….. Ontvriendt me dan of loop lekker door.

Dan zal ik ook geen uitlatingen doen over jullie passie voor chocolade of postzegelverzameling 😉

#HappyWithMyGoal  #FitnessJunky #  #MuscleGranny #GirlsWhoLift  #CompatitionPrep