Welkom in mijn wazige wereld

Dat gevoel, wanneer je zenuwen volledig bloot liggen en je zo in contact komt met je eigen gevoel…… Dat soort momenten zou ik het liefste willen opwekken! De realiteit is echter anders en dit soort momenten dienen zich echt volledig at random aan. Geen zeggenschap erover en je mag blij zijn als je ze krijgt. Dus wanneer er zo’n moment zich aandient, trek ik die ook volledig uit zijn voegen om er vanuit iedere vezel van te kunnen genieten.

Dit zijn die momenten wanneer je jezelf beseft hoe vergankelijk je bestaan op deze wereld is en hoe f…ing dankbaar we feitelijk zouden moeten zijn dat we ’s morgens weer gezond in die badkamer spiegel mogen kijken.

De haat en nijd die heerst onder ons vind ik echt beschamend. De strijd voor ons eigen recht en dat wat ons toekomt, vind ik eigenlijk ook walgelijk makend. De o, zo tolerante Nederlander is een gruwelijke egoïst en een gruwelijk discriminerende klootzak!! Zo! Het kan maar duidelijk zijn.

Ik heb mijn ogen uit mijn hoofd geschaamd toen dat bericht kwam van die bootvluchtelingen die Italië aandeden. Ik las berichten hier op Facebook over hoe mensen deze vluchtelingen veroordeelden. Ze zouden onze ouderen van hun welverdiende oude dag beroven en iets in de trend van, “eigen volk eerst”…… Die mensen, die uit pure wanhoop, al hun spaargeld geven aan boeven, met de belofte ze naar veiliger oorden te brengen, omdat hun thuisland niet veilig is. Vol gepakt met honderden op een boot, hopen zij hun kinderen in veiligheid te kunnen brengen. Wanhopig verlangend hun kinderen een toekomst te kunnen bieden, die mens waardig is. Wanhopig opzoek naar vrijheid. Wanhopig opzoek naar een bestaan die toekomst biedt. Wanhopig!!!

Dan lees ik in mijn eigen tijdlijn, hier op Facebook berichten over het feit dat deze mensen onze voorzieningen afhandig maken en dat ze geweigerd dienen te worden. Dit soort uitspraken worden zonder schroom geplaatst onder een foto van een kleuter die dood in het zeewater drijft. Een kleuter die door haar wanhopige ouders mee is genomen op een overvolle boot, opzoek naar een veilig heenkomen, weg uit de oorlog, weg uit onzekerheid en op weg naar hoop…….
Ik huil dikke tranen als ik zulke berichten lees. Ik schaam me diep en durf me niet meer te identificeren met het Nederlandse volk.

Nederland is niet meer tolerant. De gemiddelde Nederlander ziet problemen en gaat als een gruwelijke Nazi, wijzen naar anderen. Zij  vinden dat anderen de oorzaak zijn van al hun problemen. Geen van deze wijzende lummels, durft het heft in eigen handen te nemen en het op te lossen. Nee, dan komt hun uitkering of erger nog hun vrije tijd in gevaar. Je moet er toch niet aan denken dat je tijd en energie moet steken in je ouders als die hulpbehoevend zijn…….. Stel je voor…..dan moet je dus met je luie kont, verantwoordelijkheid tonen voor je eigen bloed, terwijl dat vroeger altijd door de overheid werd gedaan. Belachelijk toch, dat je zorg draagt voor je eigen ouders. Hoe verzinnen die honden in Den Haag het….. En het feit dat dit nu gaande is, komt door al die vluchtelingen die de Nederlandse staat onderdak biedt. Be lach e lijk!!!

Jammer vind ik het, dat dit soort personages vergeten, noch het inbeeldingsvermogen hebben, om deze mensen te begrijpen. Je kinderen in een oorlogsomgeving groot te moeten brengen. Je kinderen dagelijks de realiteit onder ogen te laten komen met dood en verderf. Ik had in hun situatie werkelijk al mijn spaargeld gegeven aan woeker kapiteins om ons gezin naar een veilig oord te laten varen. Geen seconde, zou ik mijn kinderen aan die ellende willen onderwerpen. En geen haar op mijn hoofd die daarbij zou denken dat ik de ouderen van het land van toevlucht, zou beroven van hun oude dag. Ik zou alleen maar opzoek zijn naar veiligheid en rust.

Ik ben oprecht aangeslagen en verdrietig. Ik schaam me zo enorm voor de intolerante maatschappij waarin ik leef. Ik huil voor die mensen die veiligheid en een toekomst zoeken en die bij ons dus niet mogen krijgen, omdat ze onze ouderen van hun hun rechten beroven……

Ik ga morgen naar mijn ouders, 80 jaar zijn ze en hulp behoevend. Ze wonen nog thuis, omdat mijn broer en ik dat niet anders zouden willen. Geen vluchteling maakt ze dit recht afhandig….. Alleen mijn broer en ik kunnen hun dit comfortabele recht afnemen. Simpel door er niet meer voor hen te zijn.

Onze ouderen is onze zorg. Leg deze verantwoordelijkheid niet bij de overheid. Dat hebben onze ouders ook niet gedaan toen wij hun zorg behoefden.

22 mei 2015