Welkom in mijn wazige wereld

Maar al te vaak komen er bij mij boute uitspraken uit. Meerdere keren heb ik gebruld dat ik klaar was met mijn dikke toekus. En regelmatig ben ik begonnen om er iets aan te doen. Helaas strandde alle pogingen al na een aantal dagen en bleef ik hangen in mijn gemak en comfortzone. In het verleden, meerdere malen gehoord dat ik een slappe doos was, die met haar grote mond van alles loopt te toeteren, maar waar uiteindelijk toch niets van terecht zou komen. Wat gezien de voorgeschiedenis dan ook wel weer heeft geklopt. Gevolg was dat ik me als een geslagen hond met de staart tussen de benen in een hoekje ben gaan verschuilen achter excuses.

In maart is het twee jaar geleden dat ik, zo trots als een pauw, op het podium stond. Daarna ging ik bulken om meer massa te krijgen. Maar met het verliezen van mijn shape, verloor ik ook mijn zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen. Daarbij ben ik de afgelopen tijd ook echt wel erg druk (ook in mijn hoofd) bezig geweest met mantelzorgen en die fatale combi zorgde ervoor dat ik de wil om te sporten niet meer kon vastgrijpen. Het resultaat was dat ik ontevreden en niet happy was wanneer ik in de spiegel keek en steeds vaker terug dacht aan de periode van mijn wedstrijd. Hoe gelukkig ik mezelf voelde met mijn uiterlijk en mijn fitheid en daardoor ook heel sterk in mijn schoenen stond.

14 Januari weer voor het eerst voet in de sportschool gezet. Deze keer samen met Mike. Dat voelde goed! Meteen de dag erna teruggegaan om benen te trainen. Mezelf nog terug gefloten om niet te hard van stapel te lopen, omdat ik al wist dat de spierpijn na zo’n lange tijd gruwelijk kon zijn. Helaas, toch te hard getraind en de dagen erna voelde mijn benen behoorlijk pijnlijk aan. Ik denk dat die spierpijn de laatste schop onder mijn kont was. De volgende dag mijn coach Jerry ge-appt en als antwoord kreeg ik dat ik afgelopen maandag meteen kon aansluiten voor een benen training. Dat heb ik geweten!

Ik plan niet meer zo ver vooruit, maar wel meteen zeer hoge lat. Mijn wens is om er weer net zo uit te zien als ongeveer 10 weken voor mijn wedstrijd. Toen was mijn huidplooimeting 22 mm, mijn vetpercentage 15,2 en mijn gewicht was 67,5 kg.

Strak de zomer in!! Geeft mij iets meer dan 3 maanden de tijd. De teller staat op 38 mm, 22,7% en 74,5 kg….. schoon aan de haak. Ik ga mijn best doen om wekelijks verslag te doen en maandelijks progressie foto’s te plaatsen. Eens kijken of #MuscleGranny deze challenge kan waar maken op bijna 48 jarige leeftijd 😉

Lett’s do this!!