Welkom in mijn wazige wereld

In “dalen” worden de beste stukken geschreven.
Dus wanneer je leven als kwelling voelt, wanneer wanhoop “bloesemt” vanuit de kelders van je absolute dalen van je zijn, dan schijn je dus op je toppen van je creativiteit te opereren.
**achter haar oren krabt**
Dat is best raar en zo onlogisch ook.
Toch?
Welk doel heeft creativiteit tijdens je opperste kwelling? Alle focus kringelt als dikke sigaar rook. Werkelijk niet bij te houden hoe veranderlijk. En die stemming wordt beloond met creativiteit…….
Ja precies!
Een stemming die kringelt als dikke rook is net zo uitspattend en onvoorspelbaar als de geniaalste creativiteit.
Ik ga jullie meenemen in mijn aparte brein…..  Ik ben een beeld denker. Heel vaak een geweldig wenselijke variant, maar in vele gevallen van filosofische zaken, kan dat nogal eens verwarring opwerpen.
Afijn.
Ondertussen is mijn hoofd alweer 6 hoofdstukken vooruit gespoeld. In mijn hoofd dansen mensen als Amy Whinehouse, Jim Morrison, maar ook Heith Ledger en Kurt Cobain hand in hand over de paden van Père-Lachaise.
Pére -Lachaise een dwaas energieke begraafplaats, die in mijn ogen, als enige rustplaats voor dit soort “drukke” virtuozen, zou mogen dienen. De 27 keer genomineerde Oscar voor creatieve rustplaats. Alleen al de grond waar deze begraafplaats op staat, die lijkt zelfs gekker te kringelen dan die dikke rook.

Geniaal, werkelijk!

Zo snel gaan mijn gedachtes soms. En meestal wanneer ik de behoefte heb om te schrijven. Juist dan schieten mijn gedachten werkelijk alle kanten op. Niet te overzien en niet in banen te lijden. Dan vraag je je toch af, althans ik wel, als ik in mijn huidige gemoedstoestand, lekker uit de voeten kan met tekst. Hoe? Hoe ernstig hadden de koppen van “de club van 27” het dan wel niet te voortduren……

Waar is creativiteit dan als je floreert…… Hoe ziek van creativiteit moet je dan zijn, om jezelf (mits je dit dus inzichtelijk hebt) door de absolute misère van je leven te trekken. Mensen uit die club. 27 Jaar oud. En dan je absolute dieptepunt willen raken om dit te verwezenlijken. Maar net, echt net, te ver gingen en daardoor de harde grens hadden overschreden.
Dat is toch waanzin.
Deze prachtige zielen hebben zichzelf, letterlijk naar de verdoemenis geholpen, om het grote publiek te dienen.

Ik moet écht op vakantie…………