Wat is het?
Hoe voelt het?
Hoe krijgen we het?
Waar zit het dan?
En dan zit je met een ongelofelijk probleem. Eén van het kaliber, starende ogen, zeurende hoofdpijn en slapeloze nachten. Je hoofd draait overuren in het tijdsbestek van minuten. Alle mogelijke oplossingen dienen zich als binaire matrix aan. De voortgang lijkt zich in een looping te bevinden en je weet je er niet los van te maken. Dan besef je ineens dat al dat denken nergens toe leidt. Als ik dat laatste moment echt ervaar, dan stijgen mijn oren een halve centimeter, mijn mond straalt een stoute grijns en er volgt een zacht zuchtende gniffel. De jaren hebben me geleerd deze volgorde te herkennen en als een onbewust gegeven op te slaan. Onbewust weet ik dan namelijk dat mijn oplossing binnen enkele momenten tot mij zal komen.
Of wat dacht je van dat akelige moment waar je oog in oog wordt geconfronteerd met een persoon die iets naars heeft beleefd en je werkelijk geen idee hebt wat je nu zou moeten zeggen. Niet dat ik dit uit eigen ervaring herken maar geloof me, ik heb er best wel een flink aantal van tegenover me gehad. Dat ik de sterke behoefte had om juist die persoon te troosten vanwege zijn ongemak. Als ik in zo’n situatie beland pak ik die persoon zijn hand vast, buig mijn hoofd eerbiedig naar beneden en sluit even mijn ogen. Een diepe zucht ontsnapt dan en als ik op kijk om de persoon toe te spreken, rollen de woorden bijna automatisch uit mijn mond.
Als je de boven geschreven alinea’s goed leest, zie je dat je intuïtie daar is, wanneer je even een moment van rust ervaart. Denk maar eens terug. Je beste ideeën kwamen toch in het bos, wandelend langs de vloedlijn, rijdend in de auto of op het toilet (al is dat toch meer een mannen aangelegenheid 😉 ) Kortom, de momenten dat je rust ervaart vanuit een soort stilte. Intuïtie uit stilte geboren. Is dat geen prachtig geboortekaartje? Hebben we in ieder geval de vraag hoe we het krijgen beantwoord.
Wat is het? Is eigenlijk al hierboven beschreven, al was het tussen de regels. Het is een soort van weten of een helder en scherp inzicht.
Hoe voelt het? Dat is denk ik afhankelijk van de ontvanger. Bij de één zal het neus wrijf moment van Wicky zijn, een ander slaat zichzelf met vlakke hand op het voorhoofd, sommigen maken een horlepiep dansje of gaat er zelfs een denkbeeldig lampje boven hun hoofd branden.
Maar wat mij eigenlijk nog het meest boeit is de vraag waar het dan zit?
Waar het zit wil ik dan graag koppelen aan de locatie van weten door ervaring of de intuïtie die voortkomt uit dat zesde zintuig. Bevindt het zich in de geleerde intelligentie, of in de niet-conceptuele intelligentie…….
Ik denk beide. Het hoofdbrekende probleem wordt opgelost door een wetende en geleerde intuïtie. De tweede situatie meestal ook. Opgeslagen ervaringen uit het verleden maken dat je vaak handelt naar wat voor jou op dat moment gepast is. Maar dan dient er zich een probleem aan waar je binnen seconden naar moet handelen of oplossen. Dan handel je zonder erbij nagedacht te hebben. Of wanneer je dat prangende gevoel krijgt dat je een persoon moet bellen of opzoeken. En achteraf blijkt dat die persoon ook daadwerkelijk dringende hulp behoefde, maar het niet durfde te vragen. Of dat misselijk makende gevoel dat er gevaar dreigt of dat er iets ernstig mis is en achteraf blijkt dat het ook zo was.
Intuïtie volgen is toch wel een verdomd lastig verhaal. Durven te varen op golven van onverklaarbaar gevoel. Wat wel zekerheid kan geven is dat, hoe vaker je als kapitein op dat schip gaat staan, hoe veiliger het voelt.
Ik zou de verstandhouding tussen mij en mijn intuïtie kunnen omschrijven als de Perfect Storm. Er naar luisteren gaat vaak goed maar je hebt ook van die momenten dat je alle risico’s neemt en de reuzel in zeven kleuren langs je benen loopt omdat je wel ernstig twijfelt of het een succesvol zal zijn. (dit is het moment dat ik op die 30 meter hoge golf met mijn vissersbootje vaar) En de storm doet waar hij goed in is en trekt alles uit de kast om je vertrouwen op je intuïtie te laten varen. Maar er komt altijd een eind aan die storm en de stralende zon die dan volgt……..
Ik deed een online test naar het vermogen te handelen naar je intuïtie met als uitslag:
U bent een succesvolle intuïtieve probleemoplosser.
Gefeliciteerd! U bent iemand die maar weinig informatie en tijd nodig heeft om toch de juiste beslissing te nemen.
U durft te vertrouwen op uw buikgevoel en neemt soms risico’s die veel mensen niet durven nemen. U kunt hiermee zowel op het persoonlijke vlak als in uw werk grote successen behalen.
Intuïtie. Herken het, voel het, handel ernaar en ervaar!
Enjoy the storm 😉
Waarschijnlijk ben i
Mamma Puk 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.