Archive for the ‘ Politiek ’ Category

De mogelijke invloed van social media op politieke beslissingen

linkedin-chart-1357599541

Mijn grote waffel heeft mij ver gebracht, maar zeker ook, te vaak, in de problemen. Zo ook vanavond. Ik vind het leuk om zo af en toe eens wat letters, woorden of zinnen in diverse constructies op mijn virtuele velletje papier te schrijven. En meestal gebeurt dat vanuit een onbeschrijfbaar gekriebel van onder mijn ribben, dat uitstraalt richting diverse erogene zones. Mij die sensatie geven te volharden om in een soort van extase uit te barsten. Dus, jullie lezen het goed. Schrijven is voor mij gelijk aan masturberen om zo tot een spetterend orgasme te komen.

Vanavond kreeg ik van onze makelaar een mail waarbij iedere zin die ik las er een teen gekromd mijn bank in verdween. Helaas was haar mail langer dan 10 zinnen dus de frustratie kwam in de vorm van stoom uit mijn oren. De woede nam intense proporties aan. Of zoals Reem zei, laat je afgezaagde dubbelloops geweer nog even in de schuur liggen. Laat ik zeggen dat ik niet echt klik met deze “Beste Makelaar” uit Leiden. Dus ik dicht een mail terug aan haar en gooi daar mijn volledige inhoud van mijn gal in. Dan gebeurt het, dat de behoefte om meer te schrijven dan alleen een inhoudelijke afzeikmail, begint de prikkelen. Met mijn social media geile instelling bedacht ik dat het wel leuk zou zijn als vrienden mij konden inspireren met een onderwerp. En dan zou het ook nog eens leuk zijn als het bijna een onmogelijk onderwerp zou zijn. Niet wetende dat er zo’n wijsneus zou opstaan die mij een echt lastig onderwerp zou opperen. (En bedankt Erik 😉 )

Politiek strategen, top journalisten, analyticus en Doctorandussen zijn bezig de impact van social media te analyseren. Hun dwang om statisch te kunnen handelen naar gegronde gegevens waarmee ze uiteindelijk de massa kunnen beïnvloeden.
Iedereen weet dat social media een plek is waar we dingen (on)genuanceerd delen met vrienden zoals Facebook, maar ook met vreemden als op Twitter. Mensen vinden het fijn om desnoods anoniem te roepen om zo terugkoppeling te krijgen of ongezouten te kunnen discussiëren. Want waar we vroeger om de salontafel tijdens een verjaardag de discussie aangingen met de vaste kring vrienden of familie, willen we tegenwoordig dezelfde discussie graag voeren met een breder publiek.

We zijn met zijn allen gretig geworden. De hedendaagse behoefte naar aandacht ligt vele malen hoger dan een 25 jaar geleden. Of jullie het hiermee eens zijn of niet, deze wetenschap is vast wel ergens statistisch bewezen en vastgelegd. Wat het dan weer een interessant stuk maakt voor al die analytici. Deze gegevens worden dan weer verwerkt in patronen en die voorspellen dan weer de te verwachten bevrediging.
Wanneer deze instanties in kaart hebben weten te brengen wat en waar onze bevrediging ligt, kunnen zij daar strategische signalen op loslaten. Zo bereiken zij met hun signalen dat wij als onwetende ontvanger ons onbewust laten bevredigen. Maar dat is de opponent van de stelling die ik moest beschrijven.

Het feit dat de politiek capabel is om middels alle instanties en instituten ons zo ver te krijgen dat wij handelen naar hun opgedragen signalen. Maakt de keerzijde dan ook zeer aannemelijk. Omdat bewezen is dat ‘zij’ ons monitoren omwille hun resultaten, zien zij ook onze input die voor hen essentieel is om resultaten te boeken. Want blije burgers zijn tevreden, stemmend en betalende burgers. Dus wij als burger roepen wat wij willen bereiken. Wanneer de massa de juiste dikheid heeft bereikt zal er worden gehandeld vanuit politiek oogpunt. Tenslotte wil de politiek veel volgers, dus zal inspelen op social (media) signalen om deze massa tevreden te stellen.

Met de vraag of social media mogelijk invloed heeft op politieke beslissingen is mijn persoonlijke mening dus positief. Want daar waar een open structuur gestalte houd zal de zoeker, in de massa euforisch kunnen huishouden om te verkrijgen wat hij wil, zonder onrust te stoken.

2013
04/23
CATEGORY
Media
Politiek
Plaats een reactie

Verzet

Jarenlang heeft ons dappere, nederige landje zich er tegen verzet. Maar na jaren van massale media input en commerciële overvoeding is Valentijnsdag een officieel genoemde feestdag op de Nederlandse kalender. Bah overgewaaide commercie vind ik het. Tot ik afgelopen weekend ineens, irritant vaak geconfronteerd werd met nog zo’n Amerikaanse feestdag. Halloween! Een feest dat van origine gevierd werd/wordt aan de vooravond van Allerheiligen. De laatste avond ook, op de Keltische kalender, tevens de grondlegger van deze feestdag. 31 Oktober, de laatste dag van het jaar, waarvan de Kelten geloofde, dat alle in het afgelopen jaar overledenen zouden terugkeren om een ander levend lichaam voor het komende jaar over te nemen.  Er werden spijzen bij de deur neergelegd voor de overledenen en de bevolking droeg maskers om de boze geesten af te weren.

Deze traditie is in Amerika terecht gekomen (Hélas). Hier gaan uitgedoste kinderen de staat op, alwaar ze bij de huizen met voedsel (meestal pompoenen) en versieringen voor de deur aankloppen om te Trick or treaten. We halen een grap uit, of u geeft ons een snoepje en we verdwijnen.

Helaas zijn er een paar jaar geleden een paar overijverige Commerciële Brood-Honden (ik noem ze voor het gemak CBH’s) , op het lumineuze idee gekomen dit feestje naar Nederland te importeren. ‘Goed voor de handel’ is de enige beredenering die ik er aan kan ontlenen. Een legale, gegronde reden om Halloween troep in te kopen of zelf te produceren en deze vervolgens door onze strot te duwen.
Strot duwen ja, want zeg nu eerlijk, zitten jullie nu echt te wachten op nog een verkleedfeestje voor de kinderen, waarvoor we dan ons hele huis en gevel dienen te versieren, je huis met kunst spinnenwebben volhangen terwijl je het hele jaar je stinkende best doet deze te elimineren, spookfeestjes te organiseren en ladingen snoep in slaan om uit te delen aan net die overduidelijke irritante pest jochies uit de buurt?

Want weet u wat ik nog het meest vervelende vind? Dat is dat wij al een schattig feest van gelijkenis in ons eigen, zo traditionele land hebben, op nog geen 11 dagen wachten. 11 November! Sint Maarten!
Sinte, Sinte Maarten, de koeien hebben staarten…. Zingen de kinderen met hun eigen gemaakte lampion door de straten en krijgen als beloning voor hun liedjes een snoepje.

Maar als CBH valt er aan de zelfgemaakte lampionnen geen dubbeltje te verdienen en hebben ze deze simpelweg in de doofpot gemoffeld en daar de Amerikaanse variant voor in de plaats gezet. En zo traditioneel als ons volk is, zo volgzaam lopen ze ook trouw als kuddedieren achter deze commerciële crap aan. Ze kopen verkleed spullen, slingers en balen snoep, om hun kinderen maar niet te hoeven teleurstellen. Zo is de laatste trend, ook je huisdier in een Halloween outfit te steken. Honden vieren Halloween, zeg maar Halloween voor de “Upper class”.

Ik verzet me met hand en tand tegen deze ontwikkeling en het heeft nog eens een drie dubbele winst als genoegdoening.
Niet alleen houd ik een vriendelijke Nederlandse traditie in ere, ik bespaar mezelf ieder jaar een enorme bak geld om mijn kinderen en mijn huis op te leuken. Maar wat mij nog het meest plezier geeft, is het feit dat ik die ongelofelijke irritante pest jochies uit de buurt niet van snoep hoef te voorzien. Die laten het namelijk wel uit hun stoere, coole hoofd om met schattige lampionnen en liedjes zingend langs de deuren te gaan.

Ik zeg: “Thanksgiving!”
Kijken hoe lang de CBH’s er over doen deze input tot broodwinning om te zetten.

2011
11/01
CATEGORY
Politiek
TAGS


Plaats een reactie

DuelBlog met Remi: Tijl Uilenspiegel

Reem en ik zijn soms wat vreemd, soms zelfs mesjokke, maar veelal Rrraaaaarrrrrrr.  Dat heeft ook zijn positieve kant. Een leuk voorbeeld is ons jaarlijks terugkerende verkleedfeest op de landelijke grapjesdag. De dag dat ik, Remi leerde kennen (omen?), de dag die wij tot jaarlijks feest hebben benoemd, omdat we niet altijd, evenveel zin hebben om onze verjaardag verplicht te vieren.  Maar ook omdat we allebei nogal eens de clown willen uithangen (dat terwijl ik een hekel aan clowns heb) of een beetje maf willen en legitiem kunnen, doen.

Zo lagen Reem en ik een paar dagen geleden in bed. Op zich niet zo’n bijzondere gebeurtenis, maar meer een ingeslopen vast ritueel. Tijdens deze lanterfant sessie waren we een beetje aan het kletsen en aan het overzien, wat we anders kunnen doen en wat er eigenlijk gemist werd, zeker nu we samenwonen. Eén van de conclusies was wel, dat we te weinig schreven. Het lustig erop los bloggen doen we al een tijdje niet meer. Daarop door borduren, kwam het idee om dat op te pakken en op een andere manier dan normaal, te bewerkstelligen. Het wordt een duel-blog. Waarbij we van tevoren de titel bepalen en we ongeveer een week de tijd hebben, om er een blog over te schrijven.

Na wat te dollen en vervelen zette Remi zijn bijzondere grimas op en ik schoot in de lach en melde, dat hij eigenlijk een enorm Tijl Uilenspiegel gezicht had. Dat maakte de sneeuwbal aan het rollen. Hij rolde en rolde en werd steeds groter en groter……. Wie is, of liever gezegd, was Tijl Uilenspiegel? Wat maakte hem tot wie hij was? Maar ook, hoe wist hij dat tot uiting te brengen? Remi ging op Wikipedia zoeken naar Tijl. Kwam daarbij, op allerlei varianten van uitgegeven boeken. Om uiteindelijk te stoten op het feit dat Tijl eigenlijk een eerste vorm van een clown was. Maar dan wel de slimme variant. Hij wist namelijk de mensen om hem heen, dusdanig te manipuleren dat zij de controversie van hun eigen gedrag wisten aan te passen naar zijn inzichten en wijsheden. Daarbij, wist hij, dat hij zijn populariteit, in eerste instantie, om zeep zou helpen. Maar, dat er tot lang na zijn dood, nog over hem gesproken zou worden.

Als je dat beeld neerzet in de hedendaagse belevenissen, dan stuit je al snel op een idioot waarheidsgetrouwe gelijkenis! …………. Wat dacht u van ene heer Geert Wilders? ………….. Treffende gelijkenis, vindt U niet? Een ware gelijkenis met de manipulatieve Tijl Uilenspiegel. Dezelfde spot, dezelfde overdreven, controversiële grappenmakerij, bijgezet door een belachelijk kapsel (denk narren muts) en een dito wazige blik. Je kijkt er naar, maar eigenlijk vindt je het beeld ZO belachelijk, dat het wel waarheid moet zijn. Zo dom, kan immers niemand zijn?!

Ik kijk om me heen…… keihard….. kan ik eigenlijk maar één ding waarnemen!

De hele wereld, maar uit eigen visie gesproken, heel Nederland is aan het ver-dom-men!!!! De mensen zijn terug aan het gaan naar de primitieve manier van denken.   De meerderheid van de Nederlanders, is dus simpel weg aan het verachterlijken van inzicht en meet zichzelf simpele manieren van denken aan. Terug naar ‘The Stone ages’.  En dat is waar Geert Wilders zijn quiz trap entree maakt. De vleeswording van de vervormende denkwijze van onze Nederlandse maatschappij. De Tijl Uilenspiegel, die met zijn grappen en grollen, op een doortrapte, speculatieve manier, de massa weet te bewerken. De angstaanjagende, steeds groter wordende, getale meerderheid, weet te beïnvloeden op een fundamentele manier.

Dit besprekende, tussen de lakens, in minder detail. Geeft Reem een inzicht. “De mensen zeggen ook veel te vaak God_ver_dom_me!!” Waarop ik zei: ”Be careful what you wish for!!! Even, unconsciously!!”

Wat is het, dat mij dan zo aan het denken zet??

Eigenlijk is het een optelsom. Ik denk het inzicht te hebben, om een kleine kentering te waarborgen, maar aan de andere kant heb ik de simpele genoeg doening van de massa. Confussed maar ook helder, kijk ik naar deze controversie.

Ik zie een maatschappij, die zich mee laat slepen in de (laat ik het netjes zeggen) basale manier van denken. Ik zie een Tijl Uilenspiegel, die deze massa, op een uiterst, bevredigende wijze, weet te dienen. Ik walg, verzet me, keer me tegen hen en ga op grote afstand, mijn visie over hen heen storten.

Aan de andere kant.

Ik kijk naar Remi’s gelaatsuitdrukking.  Ik herken daarin een Tijl Uilenspiegel. En toch zijn er geen, luid loeiende alarmbellen, die mij waarschuwen voor de gevaren. Sterker nog, ik put er een soort vertrouwelijk gevoel uit.

That scares me!!!

Ben ik nu krachtig genoeg, om mijzelf te verheffen boven deze massahysterie, of ben ik eigenlijk te gewoon, en ga ik verdoofd mee in deze gemeenschappelijke vorm, van manipulatief denken……. ?

Volgende keer: “Groene sneeuw”

AnnR * 27 Januari 2010

2011
02/11
CATEGORY
Politiek
Plaats een reactie

Staatscircus? Of Strafkamp???

Reem heeft vakantie veilingen punt nl ontdekt. In een tijdsbestek van 3 dagen heeft hij twee kaarten naar het Chinese Staatscircus voor € 4,-, twee kaarten Winter Wonder dance te Zwolle voor € 2,- en drie dagen Sauerland voor twee personen a € 70,- op de kop weten te tikken. Een goeie deal lijkt mij. Een gemiddelde avond stappen met zijn tweetjes kost ongeveer een eurootje of 200 als je er een snelle hap eten bij doet. Als je naar een festival gaat kost het je al snel meer. Nu hadden we twee avonden en drie dagen hotel voor nog geen tachtig euries.

De lol begon al toen we een week later een mail kregen dat Remi zijn investering van € 2,- terug gestort zou krijgen, omdat het Winter Wonder Dance festival niet doorging. Maar verder bleef het stil. Vanavond stond het Chinese staatscircus op het programma. Remi was alleen even vergeten dat hij op een seminar in de langste stad van Nederland zou verblijven. Hengelooooo. Dus Kaat mijn vriendin gepolst en zij zou met mij gaan, Alice op de kids passen et voila, toch nog een leuk uitje voor maar 4 euro.

Ik zelf heb echt een pest hekel aan een circus. De clowns die zijn daar de oorzaak van. Ik heb een gruwelijke hekel aan mensen die hun chagrijnige harses moeten schminken om de vrolijke harlekijn uit te hangen. Ik heb daar geen voeling bij en dan haak ik keihard af. De dieren die op een gruwelijke manier worden behandeld en van hot naar her in debiele hokken worden vervoerd, kan ik ook niet echt waarderen.

Maar, zo wist men mij te vertellen, het Chinese Staatscircus is echt anders. Daar hebben ze alleen maar acrobaten. Dus ik was overgehaald om te gaan. Die belachelijk lenige mensen wilde ik hun kunstjes wel laten zien doen.

Daar aangekomen bleek ongeveer de helft van de Willem Alexanderzaal hun plek te hebben bemachtigd middels vakantie veilingen punt nl. Triest. Maar goed niet te weerhouden van deze nieuwe ervaring, stappen wij de zaal binnen en gaan op onze plek zitten. Perfect in het midden met goed zicht. Kaat had haar toneelkijkers mee en zo konden we de details ook nog eens goed bekijken.

Opvallend veel jonge kinderen die over het podium flik-flaks maakten en hun benen met het gemak van wandelen in een overdreven spagaat wisten te leggen. Met een soort van weemoed keek ik er naar. Vroeger, als 9 jarig meisje wist ik deze grappige been standen ook met gemak uit te voeren. Maar ja dat was vroeger. Ik hoor mezelf nog tegen Kaat zeggen dat ze dat over twintig jaar toch niet meer zouden kunnen. Jaloers?? Welnee!!!

Het was me al duidelijk, dat wanneer een kunstje niet lukte ze het meteen overdeden. Maar toen er een jonge man zijn bloempot van 90 cm doorsnede op zijn hoofd een salto moest laten maken en dit lukte, zijn blik dwangmatig richting de coulisse afdwaalde en bijna neurotisch de oefening herhaalde. Deze vertoning werd pas echt gênant toen hij er ongeveer 7 keer over moest doen om het te doen slagen.

Een onbestemd gevoel van walging nam de overhand en ik was even heel dichtbij het communisme. De puzzelstukjes vielen als bakstenen in elkaar.
Kinderen van nog geen 9 jaar onmenselijke schouwspelen op te zien voeren, jonge mannen die dwangneurotisch de coulisse inkijken of ze de oefening moeten herhalen en deze tot 7 keer pogen tot hij slaagt.

In mijn zieke brein zag ik daar achter die gordijnen al een iel mager Chineesje met een stevige stok in zijn handen slaan. De furie straalde tot aan de overkant van het toneel, daarbij de kinderen op het toneel rillend van angst achterlatend. Bang voor de consequenties. Terug naar de rijstvelden of erger. Falen in de ogen van je familie die van jouw inkomsten de rest van de familie in stand moet onderhouden.

Dat was wat bij mij de deur dicht deed. De angst die met de toneelkijker duidelijk waarneembaar was, deed het hem.
Gered door de bel van de pauze zijn Kaat en ik naar de lobby gegaan om een wijntje te drinken. Het excuus dat het glas niet leeg was, maakte dat we niet meer terug gingen. Maar in mijn hart had ik gewoon niet de ballen om nog terug te gaan. Deze vorm van optreden, waarin zulke jonge kinderen gedwongen worden kunstjes op te voeren uit angst om hun families inkomsten te verliezen of meer nog hun eigen bestaan zekerheid, wens ik niet te bekijken. Onderdrukt door de staat, die bepaalt wat ze wel of niet mogen doen, walgelijk. En dat voor vier fucking eurootjes……

Rees bij mij de vraag wat nu feitelijk het verschil was met een ‘normaal’ circus. Hier staan ook gemaakte glimlachen op het toneel, alleen de wijze van vervoeren zal anders gaan.
Nee, dan kijk ik nog liever naar een chagrijnige clown die met verf een vrolijke grimas op zijn waffel schildert. Die kiest tenminste nog zelf voor zijn miserie.

AnnR * 20 Januari 2010

2011
02/11
CATEGORY
Politiek
Plaats een reactie

Sympathy for the Devil ……

Het kan niemand zijn ontgaan dat er wat goed mis is in Nederland. Sterker nog, er is iets goed mis in de wereld. Robert M. is, zover als bekend, schuldig aan het misbruiken van 64 kinderen tussen de 0 en 4 jaar.
Albert Drent, de directeur van het Hofnarretje, is in het verleden ontslagen na een aanklacht en vervolgens is hij het Hofnarretje gestart. Het episch centrum of childhood evil!
Nu speelt het Hofnarretje de hoofdrol in alle ellende van dit gigantische zedenschandaal. Met Robert M. in de hoofdrol en Albert Drent als Side-kick.

Alle speculaties die zich in de media de kop opdoen, probeer ik zoveel mogelijk links te laten liggen en weg te schrijven als mediahype. Een doortrapte manier van onze ’never’ gecontroleerde persvrienden. Zij die een “GOD’S” positie hebben verworven in het manipuleren van de lezende bevolking!

Maar dit even terzijde. Wat is nu wenselijk als oplossing. Wat willen wij, als geïndoctrineerde bevolking, nu het liefst als oplossing voor zo’n soort probleem?
Ik kan er zo een aantal opties roepen.
We zetten camera’s neer in alle kinderopvang lokalen. We zetten (in het geval van Ludo’s KDV) TWEE hekken neer voor de entree van het pand. Vervolgens dient iedere ouder zich een toegang te verschaffen, door het intoetsen van een persoonlijke code. Grootouders mogen beslist geen codes weten en moeten verplicht aanbellen!

Wanneer Fort Knox, zich heeft vrijgegeven, dient de ouder in kwestie, haar of zijn schoenen te hullen in felblauwe operatie hoezen, dit ter voorkoming van onnodige bacteriën op de vloer van de speelruimten, alvorens men zich door de tweede toegangsdeur mag begeven. De jassen van de kinderen, hangen verplicht in luizenzakken, voor de entree van het lokaal. Tassen en andere privébezittingen dienen in een mandje achter een afgesloten kast te worden opgeborgen.
Kinder Dag Verblijven zijn de vleeswording van gemanipuleerde angst. Ze trachten door middel van alle vormen van intelligente beveiliging, een “veiligheid” te willen creëren, waar wij als ouder zo’n schrijnende behoefte aan hebben.

Alle symptomen wijzen ernaar. We laten ze allemaal toe. Gewoon….. omdat de media en pers ons een belachelijk onredelijk percentage van onzekerheid door de strot duwt. Zij die een, onrechtvaardig, percentage van belang in onze schoenen heeft geschoven. We laten ons er allemaal door voeden. We laten ons dus danig er door voeden, dat we er uit eindelijk een geloof in vormen.

Maar waarom ik dit stuk schrijf…. Waarom wens ik weer eens te schoppen tegen iets voorin genomen, als deze kwestie????

In Nederland zijn we nogal trots op onze vrijheid. De vrijheid van meningsuiting, de vrijheid in ons gedoogbeleid jegens softdrugs, etc. We pretenderen een enorm vrij volk te zijn.
Maar mag ik dan even een trapje geven? Misschien wel onder de gordel?

Wat is er vrij aan een land, waar alle winkelcentra, openbare gelegenheden, voetbalstadia, en andere grote omgevingen, onder cameratoezicht worden gehouden? Wat is er vrij aan een land, waar we middels een datacentrum, bij alle zorginstellingen te vinden zijn voor wat betreft medische en persoonlijke (door de arts ingevoerde) gegevens?? Wat is er vrij aan een land, waarin kinderen onder camera toezicht achter twee hekken en een zwaar beveilingssysteem hun dag moeten door brengen?

Grappig!!!!

Ondertussen woedt het kwaad vanuit het binnenste van de organisatie……

AnnR * 23 December 2010

2011
02/11
CATEGORY
Politiek
Plaats een reactie